AĞABEYİM “ İBRAHİM TULUK’A “
Gurbet yolu düşmüştü, o öğrenci kuluna
Bulmadı sıcak yuva, tatmadı hiç mutluluk
Giderken
Eskişehir, öğretmen okuluna
**** Ana baba görmedi, gelmedi ki mutluluk
**** Yarınlara
ışıktı, abim” İbrahim Tuluk”
Hayata direnmişti, yalnızları oynarken
Hasreti bir volkandı, yüreğinde kaynarken
Hayallerinde her gün, öğretmen olmak varken
**** Ana baba görmedi, gelmedi ki mutluluk
**** Yarınlara ışıktı, abim” İbrahim Tuluk”
Ne zahmetler çekmişti, okurken hiç yılmadı
Yalnızlıklar içinde, başa gelen kalmadı
Aile şefkatiyle, bir bayramı olmadı
**** Ana baba görmedi, gelmedi ki mutluluk
**** Yarınlara ışıktı, abim” İbrahim Tuluk”
Okulunu bitirdi, öğretmendi, bu sefer
Eğitim ordusunda, o artık hep bir nefer
Karanlığa yol veren, ilim kandilinde fer
**** Ana baba görmedi, gelmedi ki mutluluk
**** Yarınlara ışıktı, abim” İbrahim Tuluk”
Öğrencilere yakıp, tutuşturdu meşale
Okullarda çağlayıp, akıp gitti şelale
Kaç insana ufuklar, açtı, erdi kemale
**** Ana baba görmedi, gelmedi ki mutluluk
**** Yarınlara ışıktı, abim” İbrahim Tuluk”
Okuyamayan cahil, kaderine yanıyor
Belki bu öğretmenin, yaraları kanıyor
Kim bilir?Şimdi onu, kaç vefalı anıyor
**** Ana baba görmedi, gelmedi ki mutluluk
**** Yarınlara ışıktı, abim” İbrahim Tuluk”
Yok, abanın altından gösterdiği sopası
O, hem öğrencilerin, hem Vefa’nın babası
Nasıl yakışır ona öğretmenlik libası
**** Ana baba görmedi, gelmedi ki mutluluk
**** Yarınlara ışıktı, abim” İbrahim Tuluk”
14. 12. 2016
LİBAS: Giysi, elbise