Kitapların sayfalarında aradığım bir ben yok ..
Şiddet kokan o dar eğimli, her köşesinde kediler olan sokaklarda yalın ayak buluyorum kendimi. Yanlız ve üzülmeye hali hazır. Soğuk taşlara basıyorum hep. Hemen yanı başımda bir unutulmuş melodisi dinliyor kulaklarım ..Eski bir rüzgar esiyor ruhumdan. Bir merhamette bile bulamıyorken birbirimizi güzel düşler sallandırıyorum. Adım adım eskiyoruz güzellikten bozma bir hüzünle...Değeri insanlara yüklediğimden beri acı çekiyorum istemsizce. Nasıl anlatsam;
Kahverengi bir montum olsa bir de şöyle dört beş yıllık bir ayakkabım eskimiş hallice . Kaybettiğim kendimi arasam o dar sokaklarda ...Son kuvvet bağırsam `Ben beni kaybettim`. Bulamam belkide alışılmışlık yüklüyüm. İstemeden sıkıştırıldığım mecburiyetlerde kaybettim onu. Kendimi kendimden uzaklaştırdım. Özür dilerim ben . Ben seni çok üzdüm.Ama artık yok. 'Yok'un kıymetini bile anlayabilmişken , insanlardan yakındım hep.Değer kelimesini insanlara yükledim. Neden? Yanıldım çoktan fazla. Az'dan geriye ne kaldıysa kalbimde, şimdi küllerinden yeniden...Ve yeniden , zaman alacak belli.
Şimdiyi umursuyorum bir ben kadar.
HÜDANUR BOZDEMİR
24.12.2016
( Özür Dilerim Ben başlıklı yazı hüdanurbzdmr tarafından 24.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.