Umutlar tükendiğinde yaşam durur
Kıramadığın zincirlere bağlar seni
Önüne gelen bir tekme vurur
Kör kuyularda kalır
Zindanlara atılırsın yusuf gibi
Sensizliğin ne olduğunu çok geç anladım
Sevgisizliğe mahkum ettin beni
Söyle kaç kere sevdin
Ya da sever göründün
Aşkın canımı bu kadar yakacağını bilseydim
Sever miydim hiç seni
Şimdi nolur git
Yanmasın canım daha fazla
Sevmelere tövbe ettim sayende
Kokun silinmiş her yerden
Kaldırımlar toz bulutları içinde
Düşen her yaprak hatırlatır
Seni ve sonbaharı
Hüzün yağmurlarına dönüşür gözyaşlarım
Sevda yorgunu gövdem ıslanır
Biliyorum
Sen bu satırları okurken
Ben yolu çoktan yarılamış olacağım
Zaten kaybedecek bir şeyim de kalmadı geride
Umudum sevgim geleceğim bitti
Herşeyden önemlisi seni kaybettim
Yazdığım her satır kurşun gibi
Kapattığında gözlerini sarsacak bedenini
Hadi isyan et sende
Haykır dök içindekileri
Gittiğin o kara günde
Dualar ettim kabul olsun diye
Bak yine güneş sensiz batıyor
Kızıl renge büründü gökyüzü
Gözlerim uykuyla küs kapanmıyor kirpiklerim
Çal kapımı bir gece yarısı
Hasret kaldım ayak seslerine
Hevesimi kırma ben sensiz yapamam
Kelimeler diziliyor boğazımda
Üflemek istiyorum nefesim yettiğince
Gel birtanem gel canımın içi
Geçmişe bir çizgi çekelim ikimiz de
Unutalım olumsuz herşeyi
Uyurken kulağıma fısıldasan sevdiğini ...
Refik
07 . 01 . 2017
İstanbul
(
Kör Kuyulara Atma Beni başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
7.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.