İçimde bir yorgan iğnesi gibi acılar.

Hatırladıkça yüreğime batan.

Bir annenin doğum sancısı sancılar.

Can yakan, bir sonu olmayan.

 

Dökülen sıvası ahşap evlerin.

Üzerimde hep bir kan lekesi gibi duran.

Ve bitimsiz dertlerimin.

Çarmığında geçmiş zaman.

 

Acep bir yolu bulunmuş mudur?

Geçmiş günleri akıldan kovan.

Acep arılar bal yapmayı unutmuş mudur?

Hiç boş kalmış mıdır kovan?

 

Sanmam unutmak mümkün olsun.

Çıkmazlar, aklımda kalmaya meyilli.

Tek dileğim bu izdiham son bulsun.

Ve aklım unutsun eskiye dönmeyi…

 

 

 

( Son Bulsun başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 24.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.