Gökyüzünün mahzunluğunda sevdim seni
Kederden kanadı durdu ellerim.
Ay ışığında buldum her gece çehreni
Kül olup yansam da sana ulaşacak zerrelerim.
Sen kalbime hoyratça dalan rüzgarsın
Zatına yaraşır mı ısıtmak içimi?
Bırak ruhunu iyilikler sarsın
Güzel gözlerine değmeli ruhunun biçimi.
Bugün kar tanelerinde adını anıyorum
Bu sükut-u şehir damarıma adını kazıyor.
Soğuklar içinde senin için yanıyorum
Bir kız uzaklarda senin sesini yazıyor..
İsmin dudaklarımı yakan bir şarap..
Her hecesi buğulandı ruhumun camlarında.
Latife değil bunlar, inan halim harap
Tıkılıp kaldım hüznün şamdanlarında..
Tek kelam çıkmazken bu acıyla dilimden
Sana her gece gözyaşlarımı sunuyorum.
Sensizlikle köhnemiş şu koca ilimden
Bir haber bekleyip gözlerimi yumuyorum..
Ayrı bir bulutuydu sanki göğün, unutmak;
Daha bir ulaşılmazdı tüm dileklerimden.
Yazıp yazıp silerken kelimeleri yutmak
Daha da can yakardı kestiğim bileklerimden..
İçimin kabuk bağlasa da kanayan yarası
Canını canıma kattım öyle sevdim seni.
Hüznümün katili, derdimin davası
Yalnız seni sevdim, yalnız seni..
Elif Çetinkaya
(
Sevdim başlıklı yazı
Şair Elfida tarafından
15.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
