Özü yakmış kavurmuş

Bilişte çıkmazıyla

Hiç yaşanmamışla

Yel esmişte tohum savurulmuş gibi

 

Bir ellerimi uzatsam

Sanki

Şöyle bir dokunacağım

Geçmişine de

Şimdisine de

Sahibim her şeyiyle

Yumulmuş avucumun içinde

Anılarıyla anımsarım

Akıl olmuş oynaşım

Bağır bahçem

Yangı olmuş cana

Yolar akçem

 

Sırası mıydı

Düne düşmelerin?

Anı yaşıyorken

Güne küsmelerin

Akıl zillerim çalmakta

Âdem olup

Kurtulmayacaksan

Kiş adamı olmaktan...

 

Nippur gecelerinde

Adaletin gözü kaymıştı

Üçe beş vardı Nuh'a

Şöyle bir geçerken Uruk'a

Hep gözümün takılanı

Eridu'lu kadın İnanna

İttifaktan caymıştı

 

Karşı kıyıda kalıyordu

Gemiye binmeyişim ondan

Bu kaçıncı kurtulmalarımdı

Encam dedikleri hayırlı sondan

 

Ne uzandım

Ne uzattılar da emdim

Tevhit yapıcı

İştar'dı, Kybele'ydi

Sömürülen göğüsleriyle...

 

Namertti kusuşum ondan

Hırsızın hainin de

Bela olması

Tufanla kurtulandı Geştinna...

 

Kurtuluşlu olan

Soydandı Nemrut

"Cibilliyetsiz

Al ananı da git" diyordu İbrahim'e

Ceberut

 

Kahır yedim

İt azarından beri

Böyle mi olmalıydı

Geçtim dediğin feleğin çemberi

 

Bir dilberdudağı

Bir vezirparmağı

Karıştırır aklımı

Eriha yolunda

İsa'ya görünen kadından önceydi

Keldanilerin Ur'dan yola çıkmıştı

Anasıyla değil de

Sara ileydi Abraham...

 

Başka El'in çocuklarıydı

Tarizli olduğu

Amaleki toprakları bereketli

Kenan diyarı aç ve ihtiyaçlı

Ne susuzluklarım var biliyor musun?

Dinmek bilmeyen

İnsanlık baş tacım

Ve lakin

Ben senin coğrafyana muhtacım

 

Daha akıl ışımamıştı

Ama

Karanlık zayıflıyordu

Assuanın gözlerinde...

 

Keops'a bakarken

Nefertiti...

Bayram diyordu

Akhenaton'un ağzında

Bel Amarna, Bel Üzni'de

Daha Musa

Yetro'nun dizi dibinde değilken

Harun Karun olmamıştı

Asaya değiyordu kuşak, saçağı

El'den önceydi

Bile bildin mi altın çağı

 

Nanşe!

Güzel elli kadın

Lağaşlı

Duy beni

İremi gösterirler

Dirhemi can yakar

Sıkıştırırlar seni

Ya ambardan delik gemiye evet

Ya suda boğulmaya hayır

Nedir niyazın?

Sızlanırsın

Ben içre ben gibi mi tarzın?

Bir ruyu zeminle

Çıktığımda karşına

Say ki beni

El açan duacı farzın

 

01.03.2017


( İsis Dersem Çık Ereşkigal Dersem ... başlıklı yazı Bayram KAYA tarafından 1.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.