Beş çocuklu memurmuş üçü erkek iki kız.
Bu gece uyumadı, özleminde babası.
Her yıl onu andıkça yüreği olurmuş köz.
O vakit yaklaştıkça göz yaşları cabası.

Kız evlatlar çok sever babalar başta taçtır.
Saçını okşadıkça her derdine ilaçtır.
Onun büyük sevgisi araç değil amaçtır.
Onunla kaynar kazan, onla tüter sobası.

Sevil demiş büyüğe, küçük kızına Nevin.
Asla gönül kırmazmış direğiymiş o evin.
Sevin dermiş dünyayı kuzuyu, kurdu sevin.
Mutlu olsunlar diye tükenmezmiş çabası.

Hep güler yüz tatlı dil otağ kurmuş yanına.
Bir dirhem haram lokma karışmamış kanına.
Yalnızca öğüt vermiş cananına canına.
Ne kötü söz söylemiş ne de olmuş sopası.

Muhterem bir insanmış katıksızmış mayası.
Nasıl kararmasın ki evlatların dünyası?
Nasıl tutmasın canan söyleyin şimdi yası?
Nasıl hüzün olmasın sırtındaki abası?

Eşim Nevin'in sevgili babasına, babamıza.
Allah'dan rahmet diliyorum. Mekanı cennet olsun.


Mehmet Fikret ÜNALAN
01 Mart 2017 Saat 04.35
Batıkent/Ankara
( Bu Adam Benim Babam başlıklı yazı MehmetFikret tarafından 3/1/2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.