Eklem yerlerinde acýlar büyüyor

Yolda kalmýþ cümlelerin,

Yoldan çýkmýþ cürümlerin de faturasýna nail iken

Adsýz ve sýzýlý feryatlarýnda

Yolu kesiþen kadýnlarýn:

Bir ýrmakta aklanmak istenen günahlarýn küpeþtesinde

Doðurgan martýlarýn kulak çýnlatan çýðlýklarý.

Ýstanbul sabahlarýnda tenha kalabalýðý

Yorgun ruhumun,

Yolda kalmýþým iþte:

Bir yakadan diðerine geçemediðim:

Ýstanbul gibi sevdalý,

Melankolik koylarýn gölgesinde meþk eylediðim.

Kara cahilleri yine cehaletin pençesinde;

Kara lekelerin çivit rengi masumiyeti ýrgalayan yalnýzlýðý:

Bir imzada ömür boyu sürecek aþkýn da izleðinde

Yine ölümün çatallý sesi,

Nifak sokan aþka o eda

Yine seyrelmiþ düþlerin

Gýyabýnda bir reçete iþte

Tahliye edilmiþ masumiyetin ömürlük mücadelesi:

Hadi söyle þimdi:

Kim suçlu kim haklý?

Döngüde rehavet aslýna ihanet bildiðim

Bir yorgunluk yine seyyahlarýn mertebesine

Ermeyi dilediðim o kanýksanasý yürek sesi:

Ýç güveysinden hallice, demelere inat:

Ýdare ederim þükür demelerin de vebali,

Az sonra kopacak fýrtýnada saklýyým iþin aslý:

Ha þimdi ha yarýn, demelere ihanet benimkisi

Biraz da metazori

Yengide ve yargýda;

Sonu gelmek bilmeyen o imkânsýz aþklar peronunda

Bir de… demeye ne hacet?

Olmayacak duaya âmin mademki aþkýn raconu:

Ben senin yerine de severim,

Altý üstü bir yürek,

Saðdýcý olsa da hüzün.