Ay, şafağa yakın gecelerde şimdi. Öksüzlük koynuna sarmış beni, Her yan sensiz bir zindan, Çınlar durur duvarlar . Yıkık dökük viran buralar, Depremler iliklerimi titretiyor Ahir zamanımı fısıldıyorlar kulaklarima , Her yan zifiri karanlık, Gönlümün tavanı çöküyor, Kalbimin direkleri yıkılıyor, Tek tek saydığım günler, Sensiz kurşun bana. Al yazmalı gelin gözünden, Süzülen yaşımsın, Ahımsın, dumanımsın, Gurbetin gülleri zindanda, Çürümeye bıraktığı sol yanımsın,
Güneşin yaktığı yerde cansız bedenim, Halim yok ayaklanmaya, Halim yok kanatlanmaya, Halim yok uçup sana gelmeye, Ya gelemezsem! Unutur musun? Beni zalim dünyada tek başıma, Koyup, gider misin? Ya nefesime kuvvet gülüşlerin, Sormayacaklar mı yokluğumu gözlerin? Ağırlaşıyorum,kendimi zamana bıraktıkça, Bu son çırpınışı kalbimin, Güneş doğmayacak birilim, Sen yokken bir ışık görmeyecek yüreğim, Öksüz bırakırken dünya beni, Yarınlara,yalanlarla kürek çekmişim, Hep okyanusda sanırken kendimi Bilmediğim çöllere atmışım kalbimi, Az sonra bir fırtına çıkacak , Alıp götürecek beni, Geçmişten hiçbir iz kalmayacak, Ne günden, ne de geceden.
Sarmaşık yokluğun beni boğarken, Son bir çırpınışla uslanmaz gönlüm, Hala gözüm yolarda. Geleceksin diye son bir umutla. Güneş üzerime doğmadan, Kapatacagım karanlığa gözümü Ve bir daha olmayacak kokun , Nefesin sinmeyecek tenime. Açmayacağım pencereleri , Sonunda zaman geldi öyle mi? Sen gelmeden azraili mi yolladın? Demek artik yanlizim. Gözlerim görmeyecek güneşi, Öylemi,ayı,mevsimleri, Demek simdi solacak, Onlarda öksüz kalacak öyle mi ? Kara toprak mı bedenimi saracak ?
Gözlerim toprakla mı dolduracak ? Kemiklerim sizlayacak demek ki ! Zaman geldi mi? Son yolculuk yani. Yalnız gideceğim yol bu mu olacak? Hani benden ayrılmazdın , Aynı bedende bir candın, Hani sen bende bir ömürdün. Yıldızlar kaydığında, tut bir dilek, Acılari benim için seç, Mutluluğu kendin için. İlkbaharı sana, hazan mevsimini bana. Üzme kendini, bos ver aldırma . Geride yıkılanlara bakma. Aynalar kırılmasın kalbinde, Kanatmasın. içini acıtmasın . Sadece gül, kucak aç mutluluğa, Boynuna dolama hüzünleri,bana yolla . Cennetin bahçeleri senin,cehennemin, Atesleri benim olsun,
Sonsuzluğa giden yolda ,sensiz her, Günüm cehennem olsun. Ayrılık vakti sevda yüreklim. Güneş doğmadan bu son nefeste, Kalan kokunu çekiyorum ciğerlerime. Bu son bakış duvardaki resmine Ve son damlayı akıttı gözüm, Gelirken güllerle gelme. Sevdiğin papatyaları yükle kalbine, Dağıt şimdi her bir yerime, Senin olmadığın bu yer çok soğuk, Sensiz hicran, yokluğun azap, Papatya kokunu al da gel. Giydiğin gelinliği kefen yap da gel. Seninle başladı senle bitsin, Yalnız bırakma buralar çok soğuk Çok soğuk Sevda yüreklim . Yalnız bırakma buralar çok soğuk. Sensiz çok soğuk. Çok..
( Kalbimin Direkleri Yıkılıyor başlıklı yazı hasan-dag tarafından 30.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
