Gel Sen Bana Sor
Şu yalan dünyanın, haline kanıp
Yaşıyordum ama, gel sen bana sor
Böyle ağırken yük, hafifdir sanıp
Taşıyordum ama, gel sen bana sor
Güçlü göründükçe, öyle bilindim
Parçalandıkça kalp, bin kez dilindim
Kör bıçak gibiydim, her gün bilendim
Şaşıyordum ama, gel sen bana sor
İmanım gevredi, çile kürürken
Kaderin peşinden, izi sürürken
Engelliydi yolu, yokuş yürürken
Aşıyordum ama, gel sen bana sor
Dert hamuruyla, gamla karıldım
Kördüğüm üstüne, telle sarıldım
Çatlarken torağım, susuz yarıldım
Eşiyordum ama, gel sen bana sor
Anıları mazi, dürteler iken
Gözlerim yaşarır, battıkça diken
Helede gönlümde, sevdası ilkken
Deşiyordum ama, gel sen bana sor
Soğuk poyraz yeli, estikçe pustum
Titrerken vücudum, öylece sustum
Böyle kara bahtlı, talihe küstüm
Üşüyordum ama, gel sen bana sor
Nesrin Önem
11 03 2017
Tekirdağ
(
Gel Sen Bana Sor başlıklı yazı
sahrayeli tarafından
12.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.