Gel Sen Bana Sor


Şu yalan dünyanın, haline kanıp

Yaşıyordum ama, gel sen bana sor

Böyle ağırken yük, hafifdir sanıp

Taşıyordum ama, gel sen bana sor


Güçlü göründükçe, öyle bilindim

Parçalandıkça kalp, bin kez dilindim

Kör bıçak gibiydim, her gün bilendim

Şaşıyordum ama, gel sen bana sor


İmanım gevredi, çile kürürken

Kaderin peşinden, izi sürürken

Engelliydi yolu, yokuş yürürken

Aşıyordum ama, gel sen bana sor


Dert hamuruyla, gamla karıldım

Kördüğüm üstüne, telle sarıldım

Çatlarken torağım, susuz yarıldım

Eşiyordum ama, gel sen bana sor


Anıları mazi, dürteler iken

Gözlerim yaşarır, battıkça diken

Helede gönlümde, sevdası ilkken

Deşiyordum ama, gel sen bana sor


Soğuk poyraz yeli, estikçe pustum

Titrerken vücudum, öylece sustum

Böyle kara bahtlı, talihe küstüm

Üşüyordum ama, gel sen bana sor


Nesrin Önem

11 03 2017

Tekirdağ

( Gel Sen Bana Sor başlıklı yazı sahrayeli tarafından 12.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.