Zam/an aþýmý tüm yanýlgý,

Göðün tecellisi pejmürde gürültü

Yine haykýran bulutlardan alýp da nasibini

Telvesi yalan mý bunca mücbir suretin?

Korunaklý kollarýndayým düþlerin,

Düþe kalka büyüseydim keþke

O zaman asla hicap etmezdim

Debdebeli hayatlarýn fýtratý mý yoksa

Kan revan mabet,

Rehavet içinde insanlýk

Gönülden damlayan suru mu süreceðim

Ölü çocuklarýn yüzüne

Ya, nasýl döneceðim Tanrý’ya yüzümü?

Kokuþmuþ telaþlar,

Yanýlgý yüklü revnaklar,

Karýnca kararýnca isyan mý da yâd ettiðim

Dünün gölgesi düþmüþken

Kapatmayý asla düþünmedim

Gönül gözümde sureti aþkýn,

Ýmla hatasý belki de her yanlýþ cevabýn.

Serpiþtirmiþtim oysa ömrü,

Korunaklý dualarýmýn sür git hüznü.

Diyemediklerimden de sorumluysam

Kýnýnda ölüm mü olmalý sehven?

Suretimde hazan olsa da nisanýn pembesinde,

Yürekte kandýrýkçý bir neþe,

Yine elem’in peþrevi

Her titrek gönülde.

Kambersiz düðün müyüm ne,

Saðdýcýma inanmýþtým

Kondurduðum her þerhte

Ýnanmakla mükellef olduðum onca heceyi de

Ýsraf ettim edeli,

Kanmaca cümlemin þekilsiz hicvinde

Bir de konduramazken adýný kýnalý güzün mateminde,

Yanýlgýyým ilk günden beri,

Yakýp da içine daldýðým her ateþte

Mabedimin yongasý tüm fevri aþklarým,

Sondan baþa saymaktan da betermiþ

Beþer olmanýn mucizevî

Mürþidi olmak bile sevdanýn

Tedavisi olmaya muktedir münhal bir reçete.

Gýyabýnda tutuþan kelamýn,

Serçenin uzvunda lanet bir lekenin,

Teþbihte hata olmaz demenin bile raconu

Kanýksadýðýn kerametin de illeti sair imge,

Gönül yorgan

Göz ise nizam yorgunu,

Deyip deyip susmalarýn bile varsa edebi

Neden bunca yengi?

Nedir bunca temerrüt?

Kaybýna mý yansýn gönül,

Kazanmadýðý her günün de düþmüþken peþine

Saklý her peþrevinde sayýsýz lehçe,

Dökmediðim yaþlarla gömün beni

Bir de doðurmadýðým hangi þiirse

Hüznün sarmalý

Bir de evet, bir de yongasý ömrün

Denenlere kani olsam keþke

Ölümüne sevmelerin baðlanmýþken basireti.