GÖNÜL
Kara perde gibi gece inince gözümüze
Korkular heyelan olup yığılır üstümüze
Konuşan dudaklarımın geceyedir sitemi
Her üzüntünün genelde mutlulukla hatemi
Gönül öylesine hassas öyle bir kırılgan ki
Bülbülün gagasındaki bir gül yaprağı sanki
Allah için yaşayanlar sevmeyi öğrenirler
Hiç kimseye kırılmazlar kırmaktan iğrenirler
Rüzgâr sanki çoban gibi güderken bulutları
Ölmeden önce ölenler yaşar mutlulukları
Zaman kader çizgisinde yaşayarak nefsane
İnkâr eden kavimlerin hepsi olmuş efsane
Ölünce terk eder herkes bütün sevdiklerini
Hakkın huzuruna varıp biçer ektiklerini
Ta ezelde alınmıştır eceller için karar
Akleden ölmeden önce vuslat için yol arar
Göz acıyla ağlar sessiz inler sinede yürek
Dervişlere sabır gerek kulu hoş görmek gerek
Gönül yarasına belki merhem olur diyerek
Allah’ın sevgisini sür kalbinden dileyerek
04-11-2008
Şair, Burhan AKSU