Kibirli sancýlarý olan eften püften bir düþ’ün

Gece yarýsý yalnýzlýðým.

Taammüden öldümse

Af çýkmadan gömmeliyim þiirleri,

Perdelediðim gölgeleri de alt etmeli alelacele gün doðmadan.

Israrcýyým alabildiðine,

Yetim düþmüþlüðün rahmine kondurdum tek sure:

Adýmda saklý yarýnlarým,

Yýldýzdan bozma bir aþk tanrýçasýyým,

Derken bakma sen utanmama,

Kývrýlan iðdelerle ördüm yarýnlarýmý,

Gelmeyeceðimi bil de sorgu sual etme,

Dönmemecesine gitmeyi arz ettiðim

Hangi melun cehennemse.

Dokunaklý isyanlarýma sokulan cümlelerle derdim:

Saydam ruhumun adý olmayan gölgesi,

Gölgeden kasýt olan tüm tedarikli yalnýzlýðýn

Boyutsuzluk sancýsý.

Bir dirhem imge ötmese de þiiri,

Þiir sýzdýran yaralarýmla haþýr neþirim bu aralar:

Sandýklarýn dibinde ürkünç bir devinim,

Sýzan mazinin ayak sesine muhatap

Nice esir güve.

Kadim bir söyleme rast gelmenin

O vakur týnýsý:

Ýç güveysinden hallice mademki dünümün yazgýsý,

Rüzgârýn çaðýrdýðý bir sitemde duraksýyorum ansýzýn.

Tenimde ölü hücreler,

Ölümün sýcaklýðý ve hayatýn soðukluðu:

Tersi mi olmalýydý iklim geçiþlerinin

Varlýk sancýsý?

Yine meyyalim hüzne,

Azýðým yetim bir þarký,

Duman altý bir öykünün ara katýnda batýl bir tekerleme:

Hicap dolu madem kaderin týnýsý,

Efkârýmýn caný cehenneme!

Öykündüðüm hiçlik kadar kutsalým,

Kansýz olmalý ihtilal,

Berduþ meziyetlerimin istifra ettiði

Hangi cibilliyetsiz yerleþke ki,

Densizliðimi asla görmesin Tanrý.