Ýçerlediðim karanlýða atýp tutuyorum

Bir de gecenin Ýlahi yalnýzlýðýna.

Gündüz olsa ne deðiþecek ki;

En azýndan geceler görünmez

Bir de pervazýnda yorganýn…

Tüneyen yüreðin de aryalarý

Bir de az sonra doðacak güneþin kayýp mýzrabý.

Hani olur da tüter sobanýn bacasý;

Usulca yakarým tüm derdi tasayý.

Hayta bir sitem

Çalan þarký,

Derleyip toplamalý da

Nerede, ah nerede?

Irgat yüreðin tekdüze yansýz telaþlarý;

Ansýzýn peyda olan yaftalanmýþ aþk’a da balta vuran

Yoksa hayatta mý baðnaz bir þiir düþmaný?

S(þ)air kimliðim madem

Töhmet altýnda;

Altý üstü düzyazý þu beyanatým

Hele ki onca k(a)ra name,

Üst dudaðýn firarý sayýsýz cümle,

Çatýk kaþlý bir imgeden mi müteþekkil yoksa?

Kýrgýn mizacýn da deli beyaný.

Bayanlar, baylar çekilin aradan!

Yoksa çatal sesi mi yüreðin,

Varsýn duymazdan gelin.

Hem belli mi olur,

Kim bilir yeniden açýlýr perde.

Ýþte kayýp bir þiir daha:

Kaykýlmýþ, fevri bir kehanetten mi

Medet bulacaðýmý sanýrsýnýz,

Susmakla kalmayýn

Bizatihi görgü tanýðý olun

Yeter ki þair kayýp gitmeden

Üstelik hazin bir reveransla

Göðün kara deliðinden…