Sen
Güneş gibi karanlığı aydınlatan sendin,
Dünya senin etrafında dönderdi.
Şu garip gönlüme bir zamanlar melhemdin,
Bir zamanlar benim tek derdim sendin.
Yorgunum
Varlığın da, yokluğun da yordu beni,
Yaralıyım
Kalışın da, gidişin de vurdu beni.
Kızgınım
Kendime ardından yandığım için.
Kırgınım
Seni tanıdığım, sana kandığım için.
Senden bana sensiz bugün, senden bana acılı bir dün kaldı.
Senden bana öfke, nefret, binlerce dert, bir de bunca hasret kaldı.
Bir zamanlar hayatımda sen vardın herşeyim vardı.
Gittin bana soğuk duvar, karanlık bir oda kaldı.
(
Sen başlıklı yazı
zrf_mustafa tarafından
18.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
