Hasreti heybene yükleyip benden giderken,
Sýzladýkça yandým, yandýkça sýzlattýn beni.
Kimseye duyurmadým yavaþ yavaþ erirken,
Gizledikçe andým, andýkça gizledim seni;
Asla vazgeçmeden, býkmadan özledim seni.

Keþke bilseydin aþk þairinin kýymetini,
Ardýn sýra kahrolan vefalý kýsmetini,
Ýzini ararken daðlarda siluetini,
Ýzledikçe dondum, dondukça izledim seni;
Sevda köprüsünü yýkmadan özledim seni.

Mecnundan el aldým, çölde seraptý umudum,
Kýzgýn kumlarda kurtlarla, kuþlarla uyudum,
Gözlerin ki pýnardý, su içtim yudum yudum,
Kuzladýkça kandým, kandýkça kuzladým seni;
Baþka gönüllere akmadan özledim seni.

Kýrmadým kalemi, aþka tek kurþun sýkmadým,
Suç kimde, günah kimde dönüp de bakmadým,
Sen sözünü unuttun, ben yoldan hiç çýkmadým,
Gazladýkça söndün, söndükçe gazladým seni;
Kaybolan yýllara takmadan özledim seni.

Özledim gökte yýldýz, denizlerde kum kadar,
Þafaðýna her gün çentik atan mahkûm kadar,
Yokluðunda tadým-tuzum yoktu zakkum kadar,
Közledikçe yandým, yandýkça közledin beni;
Hicraný baþýna kakmadan özledim seni.


Muhittin Alaca