Kalbinin Kıyısına Tutundum
Büyük bir yıkım sonrası,
Sığındım şehrine.
Kuzey rüzgarları, fırtınalar,
Sallıyor gövdemi,
Alabora olmuş bir gemi,
Martılar çığlık çığlığa;
Dev dalgalar, sahile tutunamıyor,
Oysa ben, kalbinin kıyısına tutundum.
Bırakma ellerimi!
Yeşil ve mavinin birleştiği yerde,
Çekilsin kara bulutlar,
Ağsın yeni umutlar,
Dağılsın hüzün;
Gündüz güneş,
Gece ay gibi doğsun yüzün.
Sarmaşık ol, sarıl!
Sevgine banayım,
Aşkına kanayım.
Mahmur gözlerine dalıp,
Ruhunun derinliklerinde kaybolayım.
Yordu hayat beni,
Biraz soluklanayım.
Gitti sevdiklerim bir bir,
Tutunacak tek dalım,
Sen kaldın balım,
Sen kaldın.
Aşağısı uçurum,
Ömür çok kısa,
An kadar yakınken ölüm;
Bırakma ellerimi,
Bırakma gülüm!
27.11.2023
Muhittin Alaca
(
Kalbinin Kıyısına Tutundum başlıklı yazı
Alaca tarafından
27.11.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
