elleri yoktur ağlamaklı şizofrenliğimin,
kalem tut(a)maz öfke nöbetlerimin aşıklığı..
ki hep
esrikliğine doymayan çıplak ayaklı bir yıldıza sevilendim senelerce
kırkikindi yağmurlarını gözlerime sürerek,
sevda niyetine..
aslında
başını çevirseydin sağ omuzuna
görürdün, ölümcül mevsimlere bıraktığın kalbimin titreyişini,
içimdeki sancının kızıla bürülü bir kıyamete çevrilişini..
"yarasına tuz bastığım an(ı)ların hatrına
bir kez olsun avuçlarında istifle kalbimi.."
.....
körpe bir veda var şimdi göz bebeklerimde
çığlık çığlık adımlarıma dolaşan..
üstelik
ay ışığından da yakındı kalem kırdıran gözlerin..
artık
intihar bezeli gülüşüne sürebilirsin, gururlu yalnızlığını
yine de
özlerim ben seni ama
inceden ıslatan hüznün tenimdeki rengi kadar ..
