Çöl yanımıza geldi kumları terle akar
Aşk cenderesinde yar, bakir ormanı yakar
Nereye baksam arsız hıyanet akar, akar
Allah’tan kim korkar ki, beldeme yar günahkâr!
Çöl olsun diye şehrim, yangınlar sağda solda
Hem tende hem de ruhta, sönmez aransa yolda
Dokunmazsa bin yılan taşınır hazla kolda
Allah’tan kim korkar ki, beldeme yar isyankâr!
Bu çölde felek bile ölür, deşer fırtına
Tuz sarar her yerini, susuz kalır marina
Türk ismini duymayız, sesleniriz Yuliya
Allah’tan kim korkar ki, beldeme yar davetkâr!
Ne gördüysen yak, yak da… Deniz yok serinlesen
İçecek su bile yok bir damlacık istesen
Aklını kime sattın, buna intihar desen
Allah’tan kim korkar ki, beldeme yar füsunkâr!
Bu kalbin çölü bilir aşk, Mecnun’suz Leyla’sız
Hiç eksik olmuyor şer, yaşanmaz belâsız
Trafikten, terörden gün geçmiyor ki selâsız
Allah’tan kim korkar ki, beldeme hükümdar nar!
Saffet Kuramaz