Bir demet çiçek yok ediyordu þehirlerdeki pasý,þehirdeki insanlar kaskatý duruyorlardý                                         Bir deniz hüznü yetiyordu istiridyelerin benzini sarartmaya,denizdeki insanlar bezgince duruyorlardý                 Bir yelkovanýn duvarlarýn içindeki kavisi yetiyordu zamaný durdurmaya,insanlar evlerde sessizce duruyorlardý Helal bir rýzýk emeðin heybesinde duruyordu kâvi,insanlar emeksiz yol mu bulacaklar?                                       Haram olan mefhumlar sevginin gölgesinde duruyordu bî-çare,insanlar haram mefhumlarla mý yol bulacaklar?     Sessizlik sofrasýna oturan bedbinler,bühtanýn elinde duruyordu hýnzýrca,insanlar gýybet elinde soluyorlardý       Seslerin seremonisinde oturan güzinler,sessiz þehirlere hasrettiler,insanlar seslerle yýpranýyorlardý                         Tenha meskenlerin kubbelerinin altýnda oturan þehinþahlar gerçek sevgilere muhtaçdýlar                                        Kalabalýk þehirlerin kollarý altýnda gezinen insanlar samimi hüzünlere muhtaçdýlar                                     Kuþkulu mevsimlerin çiçekleri altýnda fýsýldaþan insanlar gafletin sesine kapýlarýný açtýlar                                    Kýrýk bir vitrin camý içindeki sabii hayalleri gibi insanlarýn hayalleri,Allah'a gönül kapýlarýný açtýlar                        Esrik bir gecenin içinde kendini kaybetmiþ karanlýk ne zaman aydýnlýk günlere kapýsýný açacak?                Müteesir bir köy mektebinin içindeki bir talebe misali benliðiyle savaþan yaðmurlar ne zaman gelecek?       Mübarek bir yemeðin ardýndan tekrarlanan bir dua misali,zaman zaman hükmediyor zamana anýlar                    Bir kuþsun,bir bilmecesin sen içinde insanlarýn kaybolduðu zaman                                                                       Uç þehirlerden þehirlere sana inananlarý asla boþlukta býrakma.......