Öyle sonsuzdu ki;
Öyle imkansýz,
Seni seviyorum.
Demek yetmedi...
Yetinemedi;


Düþtü gök kübbenin.
Rayif yýldýzlarý;
Birer, birer göðsüme.
Her düþen ýþýðýný kaybeti.
Bir avuç insan tozu.
Kalýverdi ellerimde.


Küçük bir bedende.
Büyük sevdalar giyindim.
Yandý içimin en derin kuytularý.
Söyleyin susun gece.
Söyleyin dursun zaman.
Söyleyin dünyaya azat etsin.
Durdu ðögsümdeki,
Ýbresiz saatim.
Benim kýyamet-i azabýmýn günüdür.


Soyun ruhumdan, günahlarýmý.
Asýn birer, birer geceye.
Seyre gelsin.
Azap melekleri.
Zulüm tenime iþledi.
Her dirhemime yayýldý.
Son nefesimle çýksýn ruhum.
Sesiz aðýtlarým sarsýn mahþerimi.

Ben;
Unutmak için giyinmedim.
Kan kýrmýzý'dan.
Bu günah kefenini.


Saat ölümü hayli geçiyor.


Sessiz, sessiz cenaze, namazlarý kýlýnýyor.
Yazamazlar adýmý mezar taþýma.
Bir avuç kül kalýr geriye.
Hiç bir el açýlmaz ruhuma.
Bedeni dünyada unutulmuþum.
Gönül mezarlýðým.
Kefensizlerle doldu.
Son mezarý kendime kazdým.
Bitmez baþucumda artýk umut otu.





GECEM/KIYAMET-Ý AZABIM...