Üstüme geliyorsun kırk yıllık hasım gibi;
Yüreğim paramparça dert girmiş kısım gibi;
Ayrılık zor diyorsan otur kahrını dişle;
Sanki ortada kaldım kucağımda bebişle…
Merhamet noknasıymış kaderimiz anladım;
Peşimde gölgem artık kederimiz anladım;
Üç kadehlik hesapmış ederimiz anladım;
İflah olmaz yarınlar bilirim bu gidişle;
Sanki ortada kaldım kucağımda bebişle…
Her yanım yara bere her yanım dert pınarı;
Gönlümüzde boş kalan son sayfanın kenarı;
Kim gezer benden b
aşka
ölüm denen diyarı;
Bekletme yar katlimi gönül kaydına işle;
Sanki ortada kaldım kucağımda bebişle…
Zaten ben talihime ayar oldum görmedin;
Sanki kan kusturmadın başa bela örmedin;
Benim gibi bir resme binkez yüzün sürmedin;
Alış – veriş kalmadı ne hayalle ne düşle;
Sanki ortada kaldım kucağımda bebişle…
Kırk yerden kırık zaten paramparça halimiz;
Bin say
falık romana önsözdür ahvalimiz;
Diz çöktürür neş’eye , türkümüz, gazelimiz;
Bin
gözyaşı döken ben bir kerecik
gülüşle;
Sanki ortada kaldım kucağımda bebişle…
Darmadağın kalbimi topladım gidiyorum;
Bağrıma kör bıçağı sapladım gidiyorum;
Gözlerimi hasretle kapladım gidiyorum;
Bana yaşa diyorlar hangi haz hangi hisle;
Sanki ortada kaldım kucağımda bebişle…
Ali ALTINLI – 15.11.2017
Saat: 00:27