Online Üye
Online Ziyaretçi
Günsüz hüzünlerimi öldürebilirim
Çiy bakışlı gözlerinde duru bir kelam
adına
İsyan ettiğim değil de
Aradığım meram tadında bir düş.
Bir düşü kundaklayabilirim:
Düşünüp düşünüp de içinden
çıkamadığım
Ve yalın bir nida savurup da
Kendimi engelleyemediğim
Her mısrasında
Şiirin düşe kalka büyümediğimi de
söyleyip
Yalan olmadığına
İkna edemediğim
Akça pakça sevgilim.
Zanları tutarım tek tek,
Zemzem suyuyla yıkanmayı şart
düştüğüm
Her niyazımda gün ve gece.
Ölüp dirilmeyi görev edindiğim
Günsüz gülüşlerimi ıslatırım yine
Kahkahalarına sızan o köstebek misali
Güncemde
Adını andığım her redifte
Bir de aşka tutulduğumu
İtiraf ettiğim her kebirde:
Sözüm ona sayılar da muktedir aşka:
Bir dediğini iki etmediğim
Belki de biz olmayı dileyip
Bir rakamını çıkardığım
Gönül dilimde,
En şehla bakışınla
Mest ettiğin
Dilberdudaklı seyrinde
Sözüm ona söz geçiremediğim
Hangi kelimenin hikmeti ise
Sayılardan fal tutan Çingene’nin
Dilindeki son replikte.
Ismarladığım bir duygu değil oysa
Senden önce
Sensizliğin güncesini tutup;
Senden sonra
Senli benli cümleleri dost bildiğim
Yine de durakladığım o istikamet
Ne zamanki gözlerinde yolculuğa
çıkmanın
Verdiği özlemi beyan ederken aşk
meleğim.
Sanrılarımı gömdüm senden sonra
Sanmadıklarımı kesin belledim
Uyutulduğum koca ömrün gazabına
uğradığım
Her ara durakta
Sonra da sulh bildim gölgemi;
Sev, dedim usulca
İçimdeki yalnızlığın fermanı
Okumanı dilediğim.
Günsüz bir ölüm dilediğim aslında
Gün özürlü geçmişimde
Geceyi tanık,
Siyahı katık
Seni ise arzularken
Mihrabın son yolcusu
Kaderle yaptığım münazaranın da
gıyabında
Bir kul’u köle;
Elemi ise huzur belleyen
Bunca aşkı bularken
İçime dışıma
Hem de ne için, diyenleri
Görmeden gözüm
Sözcükleri ise yudum yudum içip
Ayaklarıma serdiğin cennetin
hatırına.
Günsüz bir önsöz
Aslında son bellediğim ömrü
Tıkarken heybeme sevdanın
çaprazındaki
Özlemi de teyellediğim benliğin son
dileği:
Sensizden çıkıp da yola
Senle ermeyi murat ettiğim
Bir kelam.
Belli ki nazarında yoksunum
Tıpkı meleklerin okşadığı başında
Dokunmaya dahi korktuğum sedef tenin:
Çarpılmamak adına yine Allah katında
Belki de hiçbir zaman da olmadın
Gölgemi sen bildiğim kadar da
Gelmedin huzuruma.
Sen ki en nazenin çiçek
Gülden öte
Bülbülü ötmeyen cennetin kapısında
Varlığımı görmediğin,
Eremediğim son dileğimsin
İlkini ise asla sorma.