Kuraklýðýma çöldüm bir zamanlar. Kýlýcýmda týp ký boynum kadar kirli ve inceydi. Dað gibiydi yüreðim, dað gibiydi yalnýzlýðým, dað dibiydi ruhumda filizlenen yabaným ve nadassýz deniz gibiydi renklerinden mýzraklanmýþ kýr çiçeklerim.

Soranlara yuvarlanýp gitmediðimi ve hayatla tam teçhizatlý savaþtýðýmý anlatýyordum ve sonra kendime aslýnda kendimle savaþtýðýmý ve galibi olmayan bir savaþýn içinde debelenip durduðumu bir türlü anlatamýyordum. Merak ettiysen diye söylüyorum ”tam teçhizat dediðim kuþandýðým kalemimdir ben  ise bildiðin þairci çýraðý”

Geçmiþimde kimya notlarým çok iyi olmasýna raðmen, bugün bakýyorum da kimyamýn nasýl bozulduðuna inanasým gelmiyor ve saklýyorum kendimden, geleceðimden hatta kendime rüya görmeyi bile yasakladýðým çok gecem olmuþtur.

Uyuyamadýðým ve içimde maðaralaþan bir çok gecemi uykusu bölünmüþ yarasalarla paylaþtýðým çok olmuþtur. Bizimkine dertleþmek dense de ve her ne kadar inkar etseler de kaný çekilen umudumun baþ katilleridir onlar. Kör olasýcalar diyorum kör olmalarýna raðmen çünkü karanlýðý maalesef benden daha iyi görüyorlar.

Mevsimsiz kelebekler besliyorum kanatlarýnýn hatýrýna ve kaydýrýlasý yýldýzlar biriktiriyorum niyeti de kýsmeti sana uzanan þiirlerimin her satýrýna. Biliyor musun, kuzgunum hiç olmadý ama olsaydý ilk sana uçururdum ya da bir ses verebilseydin bize tüm kuþlarý kuzgunlaþtýrýrdým.

Kendimi bile tarif edemiyorken, önce kendimden sonra ruhumun sana çýkan tüm sapaklarýndan kaçmaya çalýþtým. Heybemde, katýðýnda bir kaç þiir ve kýrýklýðýnda bir miktar hayal kalmýþ olmalý ki ayaklarýmýn olmadýðýný fark etmem uzun sürmedi. Gözyaþlarýmý içime çekmemle olduðum yere yýðýlmam bir oldu.

Güneþin yosun tutmuþ gamzelerinden sarkan sýrat keskinliðiydi yüzüme tokat gibi çarpan keder.Evet alabildiðine ayazdý, sýrtýný sývazladýðým yalnýzlýðýma gülüþüm ve biliyordum ki, zulalarýmda biriktirdiðim tüm senli düþlerimde artýk ebedi karantinaya alýnmýþtý.

Þimdilerde,

ellerim susuz toprak. Üzerine basýp geçtiðin her cennet kül rengi papatya tarlasý ve göðsümde aðlayan zamansýz yaðmurlar sonrasý uzanamadýðým her gökkuþaðý ise rengi yitik düþler söküðü sokaðýdýr.

Söyle þimdi,

hangi acýydýn, hangi sancýydýn geçip giderken ömrümden ki ölemiyorum. Kaç kýyamet daha kopacak ya da kaç Tanrý daha ölecek içimde inan hiç ama hiç bilemiyorum.

ilhanaþýcýkasýmikibinonyedi