Online Üye
Online Ziyaretçi
1
Bir kadın tanıdım,
Masum bakışları,
Nasırlı elleri, taşlaşmış bir kalbi vardı
Zordu onu anlamak,
Onu sevmek imkânsız dı
Yaşadığı acılardan olsa gerek kimse sahip
olamazdı ona
Kimsenin olamazdı olmayacaktı.
Yüksek duvarları vardı çevresinde,
Tüm tuğlalarını kendi elleriyle dizdiği,
Kilitli kapıları vardı anahtarlarını tek tek
kırdığı
Girilmezdi yüreği, tutulmazdı elleri.
Hiç gülmemişti yüzü ….
Gülmeyecek ti.
Ellerini tutan olmamıştı ki yumuşasın,
Seven olmamıştı hiç yüreğini açsın.
Anlayan yok ki neden konuşsun!
Zor kadındı vesselam;
Neden kolay olsundu ki
Kime niye kolay teslim olacaktı
Kim anlamış, kim sevmişti,
Gözleri yorgun mahsun du
Yüreği kırık, kimsesizdi
Çaresiz bir halde
Neden diyordu neden
Mehmet Demirel