Online Üye
Online Ziyaretçi
Şiirsel
bir hayatın kafiyeli yalnızlığını yaşıyorum
Hece
veznine uygun dertlerim sıra sıra geliyor
Her
dörtlüğü aynı uyakta dökmekte gözyaşlarımı
Her
satırında tüketmekte ömrümü
Her
gün yeniden başlıyor dertlerim
Faülatün
faülatün faülün…
Tüm
şiirler uyaklar kafiyeler ard arda sıralanıyor
Yine
de dertlerimi anlatmaya yetmiyor
Her
dizesinde sevişmek her kafiye de mutlu olmak varken
Harf
harf, hece hece hüzne boğulan bir hayat
Bir
girdapta yutulan yitip giden umutlar…
Katli
vacip duygularımın esiri olmuş
Bilinmeze
sürükleniyor ruhum,
Sevmekle
sevişmek arasında sıkışmış yüreğim
Gitse
gidemiyor kalsa kalamıyor…
Yazarın
Önceki Yazısı