Online Üye
Online Ziyaretçi
Ölmek vaktidir...
gece soğuk ve ıslak
şehir sarhoş,
ben sarhoş
sızmışım yine gecenin
koynunda
tanımadığım bir ten, tenimde
yine benimle bensiz
sevişiyor bu gece
bir gecenin yalnızlığı
daha saçılıyor sabahın eteklerine
ve ben bu gece de
senden kalma uyanıyorum sabaha
gözlerim ıslak
ellerim tutuklu yüzüme
özlemek
ağlamaktan ölmek midir
ki
akan her göz yaşımda bir ben daha boğuluyor,
bir
ben daha ölüyor içimde
doğan her sabaha bir
sigara daha yakarak
yalnızlığıma ve
hiçliğime
yine,
yeniden,
usanmadan,
bıkmadan,
seni, sadece seni
anlatıyorum
çok yorgunum
en çok ta sana
yorulmayı istemiştim
sensizliğe değil
mavinin her tonunu
savurduğum tüm mevsimler bana kaçak
hasretin tüm arsızlığı
ile kamçılıyorken zamanı
dönmeyişlerinin
şerefine kadeh kaldırıp
diz çöküp, ölmek
vaktidir bu vakit
biliyorsun
ben gözlerinde doğdum
öleceksem de beni içinde sensizlik olmayan bir şiirin kalbine gömün...
ilhanaşıcıağustosikibinondört