kaç adýmdý yokluðun

bazý anlar vardýr

dilinin ucunda müebbet yemiþ keþkeler

gökyüzüne haykýramadýðýn çýðlýklar

yaðdýramadýðýn yaðmurlar ve sarýlamadýðýn gökkuþaðý

iþte böyle bir andý gidiþine kalýþým

oysa,

bakýþlarýnda vurulmuþtum yar

bakýþlarýn ki,

bazen tüm günahlardan arýnmýþ durgun bir su

bazen de sýð denizlerimde kopan bir fýrtýna

ki ben,

........ne çok sen kazýmýþtým seyir defterimin tuzlu tenine

derinliðinde kaybolmuþtum

ki bazen girdaplarýnda savrulmuþ bir mülteci

bazen de hiç ayýlmayacak kadar sýzmýþ bir ayyaþ

ki ben,

........ne çok sen yüzdürmüþtüm kadehlerimde

aðladým

evet çok ça aðladým içime

ki sen bilmezsin,

içimde renkleri tarumar olmuþ binlerce uçurtma olduðunu

bilmezsin,

yüzdüremediðim kaðýttan gemilerimi,                                                                                                                        

yarým kalmýþ öykülerimi, 

bilemezsin idam edilmiþ çocukluðumun parmak uçlarýmda oluþunu

iþte bu yüzdendir,

tüttürdüðüm her türküdeki siluetin
içime çekip çekip býrakamadýðým gülüþlerin

ki en çok ta tenimde seferler dolusu yüzdürdüðün nefesin

bu yüzdendir,

yokluðuna çokluðum

sokak sokak titreyen bir þehir olsam da

kaç adýmdý yokluðun sayamadým

ve ben bil ki gittiðin uzaktayým

sen yinede bakma bana öyle

ben

.....dünde

.............bugünde

.........................nereye baksam ve ne yana dönsem sana çarpýyorum zaten...

Ýlhanaþýcýeylülikibinondört