Gecenin sessizligi kaplayınca alemi
Karanlık şehrin sokakları buz gibi
Sardı sinesine ayazı.
Birtek benim tek ve sensiz.
Duygularım yanınca içim acıdı.
Yüreğim küçük bir cocuk,
Ağlıyor.
Hırçın esen bir rüzgardan sonra
Buram buram hasret kokuyor.
Seni bana yaşatıyor senle sensizlik.
Aşkın gözlerinde sadece iki damla
Olabildim, sevdiğim dedim sevilmeden.
Seninde gözlerinde iki damla yaş olurmu ?
Sessizce yanağından düşermi ?
İki damla okyanus olup boğulurmu
Yüreğin...
Seni uzaktan sevip
Sevda yetiştirip sana susmuşum.
Sabahı bekleyen güneş gibi
Muhteşemdi içimde ki sevdam.
Bir yağmurdun hayellerimi düşlerimi okşayıp
Büyüten, tüm kainatta umutlarımı yeşerten...
Cennete döndürdün çöl yanımı
Ama sen görmedin
Çünkü sen hiç böyle sevmedin.
Müzeyyen yorgancı
(hasret)
(
Sen Hiç Böyle Sevmedin başlıklı yazı
Müzeyyen tarafından
26.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
