Sen Ve İstanbul
Üşüyor kışın Boğaz sende eda sende naz,
İçimde suskunluğa rücu etmiş bir avaz.
Sen olunca yanımda ne erguvan ne bahar,
Bana ilkbahar olur bıçak gibi som ayaz.
İstanbul yıllanmıştır aşkın yakan koynunda.
Nice canlar yanmıştır kor bakışın sonunda.
Aşk adına ne varsa yazılmış ve okunmuş,
Temreni kirpik olan gam atan ok ucunda.
Üşüyen ellerimi koyacak yer ararım.
Üşüme diye seni yüreğime sararım.
Bir seher vakti gelir beni çağırır ensar.
Ruhumda fırtınalar alt üst olur kararım.
Bir neva şarkı olur İstanbul’da gözlerin.
Ahengi sen olursun şiirlerde sözlerin.
Tutuşur bakışların dinlemez ayazla kış.
Ateşi işler ruha gözlerin nakış nakış.
Aşk meydanına düştüm yalın kılıç tığ teber.
İstanbul ve sen nihal benim için muteber.
İkinize kayıtsız teslim benim yüreğim.
Boş yere bekliyorum yok ki sizden bir haber…
Ankara,23.01.2010 İ.K
(
Sen Ve İstanbul başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
24.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
