Online Üye
Online Ziyaretçi
Ölü ya da diri ferman…
Kelamın uzandığı satırları
Kanla boyayan
Şehla hüsran
Yine dil yarası
Ceylan bakışlı hayallerden
Ve buluttan nem kapan.
Ruhun bin bir hali:
Su, ateş, toprak,
Havada asılı sayısız kanıt
Yine insan aleyhine düşüş
Makul bir tınıda
Yorgunluğa dokunuş
Aslında aşkın suru bir eda,
Cefası dünde saklı
Yarınlara da şerh düşecek işin aslı.
Büklüm büklüm her hece
Yürekte boğmaca benzeri
Metazori bir gülümseme
Aşkın menzilinde
Hüzün menşeli
Ölümlü düşlerinde
Rahvan gölgeler kınında
Kayıtsız dünler.
Aşka biat bir dirhem özlem
Mihenk taşı madem yüreğin
Tapusu kayıp
Kadın, erkek misali
Yalnızlığın tensiye edildiği
Kayıp meşrebin.
Durgun kıtalarda
Durağan fıtrat;
Azgın sularda
Yüzsen bile neye delalet bunca
çırpınış?
Hazan makamında madem serzeniş
Gıyabında varlıktan yana
Düşkün mizacın son durağı
Sığındığın
O sakin liman:
Dosta dair
Devrandan bozma künye
Sürüklenir gider mecalsiz gölgen.