15 Ağustos 1981
Kars
ÖLMEYE VAKTİM YOK
Bugün..
Yaşayan güneşime dipnotlarımı gönderdim.
Ak sütler gibi bakraçlara dolsaydı günlerimiz,
Sunulsaydı tertemiz....
Istırap ana gibi Kolları ile bizleri sarsaydı,
Nasılda katlanırdık yaşamaya..
Düşlerimizin evinden bir elma alınsaydı
Atılsaydı bir dereye
Kayıp hazine gibi umutlarımız bulsaydı elmaları
Ne güzel olurdu gelecek ve umutlarımız
Dağlara gitseydim.
Binseydim bir kartala,
Gözlerimi kapatsamda
Yinede erişemezdim doruklarına..
Yaşamak için bir kez yetmez.
Dalgalar bir taç sunsaydı bana;
İstiridye kabuklarından bir ev ve asa
Asayı yere vursaydım
Geçseydim denizleri
Yaşamak için bir kez yetmez.
Büyük kol küçük kolun üstüne gelmeden,
Nice nice yıllarıma
Bir yaş daha;
Akrep ile yelkovanın
Yer ile göğün arasında kaldım.
Mevsimler suların gölgelerinde dinlenirken
Toprağın derinliklerindeki ağaç köklerin
Uçurumdaki parmaklarımın gücü tükenmeden
Bir yaş daha yaşamak istiyorum.
Günün ilk ışıkları ile;
Buğulanmış başakları göremeden,
Yaşıyorum bir yaş daha...
Günlerin ve yılların
Geri dönmez haykırışlarında
Ak saçlarım olmadan;
Bana kaybettiğim saatlerimi geri verin.
Akrep ile yelkovan;
Yaşamak isteyen kalbimle
Nice yıllarıma.
Yaşadım...
Yaşıyorum ve yaşayacağım.
Bugün ölmeye bile vaktim yok.
(
Ölmeye Vaktim Yok başlıklı yazı
KalemTraş tarafından
8.05.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.