ANT İÇİYORUM
Yürek yangını sessiz acılarımı,
İzbe, kanayan duvarlar arasına,
Mahkum ettim! Suskun!
Uçsuz bucaksız denizlere,
Yelken açtım!
Seyri alem yapıyorum, ıraklardan!
Fırtınalar hüküm sürerken,
Denizler de alabora olmuş hayatlara!
Yakalamak, tutmak, silkelemek istiyorum!
kollarımı kaldırıyorum, ayaklarımın üstünde,
Var gücümle!
Taakatim kesiliyor! Yalnızlığın pençesinde!
Yakomazlar yoldaş oluyor, kesilen sesime!
Deniz yıldızları dört bir yanımı sarıyor,
Dans ediyor, yemyeşil yosunların arasın da,
Suların berrak, ışıl ışıl duruluğuna kapılıp!
Gözlerimi açıyorum!
Kaybettiğim umudun dirilen muhteşemliğine!
Gözlerim karanlığın içinde buğulu buğulu,
Uzaklarda aydınlığa çıkmayı bekleyen,
İnci tanelerine, takılıyor!
Derinden bir iç geçiriyorum!
Değmeyenler için dökülen gözyaşlarıma,
Yalnızlığa mahkum ettiğim yüreğime,
Suskun kalan gönlümün yüceliğine,
Çaresizliği kabul edip eyvallah deyişlerime...
Buruk bir " ah" dökülüyor dudaklarımdan!
Geçmişin , karanlığa biat etmiş, sancılı
Güz yaprağı duyguları,
Kurtlanmış düşünceleriyle birlikte,
Ayaklar altın da bırakıp,
Kalbimde barınan küfeden tek tek döküyorum!
Ant içiyorum!
Bahar yağmurlarına susayan gönlümü,
Bahar çiçekleriyle bezenmiş bir gönle
Biyat ettirip eyvallah demeye...!!!
ve sessiz sedasız
Derinlerim de inleyen suskunluğumu bozup
Yelken açıyorum denizlerin muhteşem gücüne!
Yeniden Yeniden Doğmak Adına...!!
12.05.2018 Ankara P.ÇETİN
