Affet Allah'ım Affet
Yakamıza yapıştı deprem felaketi
Gitmek bilmiyor
Olup biten felaketler karşısında
Sesim çıkmak istiyor delice
Bir türlü çıkmıyor susuyorum
Sustukça boğuluyorum
İçim cayır cayır yanarken
Zalim mütahitlerin pervasız zulmü
Kanatıyor yüreğimde ki tüm yaraları
El atıp sökmek istiyorum yüreğimi yerinden
Sökemiyorum
Yabancı bir el tutuyor sanki bırakmıyor
Binlerce hayat enkaz altında kaldı
Bir hiç uğruna
Hepsinin ayrı bir öyküsü var
İnsanın içini delip geçen
Kimi nişanlı, evlenecek
Kimi evli, çoluklu çocuklu
Kimi hamile, bebek bekliyor
Kimi askerdeki oğlunun yolunu gözlüyor
Kimi çocukluğunu yaşayacak..
Kimi...................du
Hayalleri, Umutlarıyla göçüp gittiler
Gönül hangi acıya katlansın
Hangi acıdan vazgeçsin
Hangi acıya sessiz kalabilir..?
Giden canlara mı ?
Giden canların geride bıraktığı
öksüz, yetim çocuklara mı?
Ana, babaya, eşe, dosta mı ?
Hangi canlara yanıp tutuşsun..?
Sessiz çığlıklara gebe kalarak
Yüreğim donup kaldı bir köşede
Elinden oyuncağı alınmış çocuk gibiyim
Gözleri yaşlı,
Gönlü virane,
Yüreği pare pare yaralı..!
Dua ediyorum Allah'a delice
Ruhlara, toprağa.. dinginlik versin diye..
Sen aciz kullarını affet Allah'ım affet!
22.02.2023 Ankara P.ÇETİN
