manolya mezarlıklarında akşam oluyordu, uyandım
baharı, hüzne elleriyle taşıyan karıncalar gördüm, yarısı atlı
çok geçmemişti, rüyanın içinde bir rüyada olduğumu anladım

gece yarıları uykularıma bir çınar devriliyordu, kararsızdım
aynaya bakıp içinden çıksa mıydım yoksa kalıp durulsa mıydım
miskin miskin güldüm kendime sonra, biraz da ağladım
çocukluğumdu kayıp giden ellerimden, anladım


mehmet gökhan damar
( Yarısı Atlı Hüzünlü Karıncalar başlıklı yazı Gökhan Damar tarafından 30.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu