Eylül...yaprak Yaprak Düşer Yüzünden..
Aynada ruhunu gördüm
Gözlerimin derinlerindeydi yüzün
Merdiven boşluğu
Dizlerinin güçsüzlüğüne tanık olurken
Rüya bekcileri kediler duruyordu yanında
Pusluydu zaman.
Sahi, nereye bakıyordun?
Ne görüyordun kapılar ardında?
Issızlık iliklerine kadar işlemis sokak lambalarının
Kaldırımların
Sus!
Anlatma hiçbir şeyi onlara!
Tersyüz olmuş bir hayatı
Sondan başa doğru
Kim kurgulayabilir yeniden.
Dağılmış parçaları toplayip
Bir resim yapabilir misin anılardan?
Unutma,
Tutkulaşan müthiş bir danstır yaşam,
Renkli ışıkların
kırık,
Çılgın,
Pespaye yılgınlığında!
Belki bir gün
Siyah beyaz bir filmde 'yenilgi' olur adın.
Eskimeyen romanlarda
Uzun bir cümle olacaksın belki
Virgülün eğreti durduğu
Her ünlemden önce yalnızlığın gelecek belki de.
Sus!
Eylül
Sessiz bir titreyisin çaresizliğiyle küssün sana.
Aldırma!
Rüzgarın alacağı bir şey kalmadı
Uzaktaki rüzgar güllerinden.
Bir deniz olduğunu düşle!
Dalgalarında umarsızca kaybolduğun
Sus!
Usul usul
Yol
Alırken
Kendine...
(
Eylül...yaprak Yaprak Düşer Yüzünden.. başlıklı yazı
Paloma tarafından
27.08.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
