D/okunsalar ağlayacağım hani,

Sözcüklerin kefaretini ödedim bu gün

Aryaların isyanına mıhlanıp kaldım

İçimde ökçelerce özlem

Bit yeniği aradığım her bir elem

Adeta

Başımın duvağında

Dünüme ettiğim sitemlerle

Yürüdüğüm yolda

Kazık misali söylemler…

 

Ben bir ömür bin ah, çekip de

Şiir niyetine taçlandı mahkûmiyetim:

Günü doldurdum ağzı kapalı torbaya

Pay ederken yanılgıları

Gece hepten evim, yuvam;

Bağrıma taş bastığım her dem

Belki vakur bir tını

Yadsınamayacak göreceli bedellerin

Debdebeli nakşı

Gün evrilmeden.

 

Cinnet bahçelerine düşecek yolum yine:

Bir rahlede dokunaklı hissiyatımla

Vurulacağım tam on ikiden.

 

Naşımı yok sayacaklar;

Bilirim.

Ölsem ne gam, lakin

İçimde eksik kalan bunca hikâyem

Ne zaman son bulacak ki;

Ömür ölümle teyellenmeden.

 

Zamanı tuttum saat tuttum;

Yaşımı tuttum ve içimdeki hıçkırığı

Sana tutkundum bir zamanlar

Ve şimdi içimden bir sayı tuttum:

Ya dün ya içimdeki güdümle

Teşhir ettiğim hüzün:

Peki, ne için?

Demeyi bile özlerken

Yeter ki; saf tuttuğuma biat

Sayıkladıklarımla anılsam.

 

İçimin ihlalinde neye dokunsan

Kırıldı kırılacak.

Kalan parçalarımla aram asla iyi değil

Gittiğime dair neyi sunsam ki

Kalanla yetinmeyi bilip.

 

İşte kader tuttu elimden yine

Kahrımla sarsıldığım

İçime işleyen onca kurşun:

Kâh satırların teneffüsü kâh

Yâd ettiklerimle

Adımladığım mahşer benzeri elem

Kütük gibi ellerinde kaderin

Ben bir demet çiçekten gayri

Kokusunda aşkın,

Doymazlığımın şavkında

Bilumum hecede

Kaynak yaptığım şiirin tekerlerinde

Göz ucuyla mı baksam

Geride kalan bunca ihanete?

 

Gün de tuttu nefesini beklemekte.

Benim derdim nefsimle

Yok açlığın tokluğun yok önemi.

Şerh düştüğüm hangi uzaklık ise

Derlediğim kaknem şiirlerime

Kök söktüren mi

İçimde bitmek bilmeyen gizem?

 

Şair olsam ne çare

Şiirlerde yazdığım sayısız methiye

Lakin beni benden uzak kılan

Öykündüğüm hasretin gam telinde

Tutuştum işte içten içe yanan gazabın sunumu

Ömürlük lütfüne buyur ettiğim ruhun suru

Gaipten gelen bir mutluluk

Yokluğun inadına

Varlık adına peşkeş çektiğim

Derdim tasam nasıl ki;

Yarının ufku

Az, bekle, geleceğim yanına

Ömür bitse bile

İçimde şakıyan o minik serçe ile

Tavaf edeceğim cihanı

Gün bitip de ersem huzura.


( Cinnet Bahçelerine Düşecek Yolum Yine... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 31.08.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.