Yazý yazýyorsak, bir þeyler karalýyorsak hasbelkader, edebiyat ve þiir adýna, kalemimiz ve defterimizde hiç eksik olmuyor cebimizden. Yürürken, dolmuþta veya otobüste, iþ yerinde hatta ve hatta defi hacet yaparken yani, adý WC diye kýsa yazýlan yerde bile defterimiz cepte... Baþkalarýný bilmem de yani ben de böyle durumlar...

Bu ilhamlar ile esin hanýmlarda her ne hikmetse orada da bir geliyor, pir geliyor... Rahmetli babam gazete bile okurdu alafranga diye tabir edilen tuvaletlerde, ben onu yapmasam da, defter kalem hep yanýmda olduðu için, geldi mi açýyorum defteri, kalem elimde karalýyorum bir þeyler kendimce... Ha o arada dýþarýda benim çýkmamý da bekleyen vatandaþlar varsa, onlarýn yandýðýnýn resmidir. Tak tak tak kapýyý da vurdular mý kaçýyor gidiyor dakkasýna ilhamlar...

Hani o meþhur laf var ya bilirsiniz ''Türkün aklý ya ....rken ya da kaçarken.'' derler... O cümlenin birebir yaþanmýþlýðý benim baþýmda her zaman. Hayýr elimde kalem kaðýt olmasa, üç beþ saniye de uçuyor hafýzaya gelen þiir ya da nesir ne varsa... Yazmaya baþladýk mý WC de kalma süremiz de uzuyor, o uzayýnca dýþarýdakileri de bir öksürük tutuyor bir öksürük, sormayýn gitsin...

Caným tabi ki ilham beyler ile esin hanýmlar sadece tuvalet denen daracýk yerde gelmiyor. Onlarýn yeri ve zamaný yok. Yedi gün yirmidört saat farklý zamanlarda haber vermeden gelir giderler... Kapýyý hiç çalmazlar çoðu zaman... En kötü bir durum, tam bir þeyler karalayacak iken, kaleminizin yazmýyor olmasýdýr... Bir þair ve yazar için, bundan daha kötü bir durum yoktur. Hatta bir de ora da küfrü basarsýnýz içinizden kaleme... ''Hay ben senin kalem gibi, þimdi bitecek zaman mýydý, harika bir þiir gelmiþti kafama.'' sitemlerinizi boca edersiniz...

En iyisi iki üç kalem ile gezmek belki de... Biri yazmýyor olursa, diðerini devreye sokarsýnýz... Hele de büyük alýþ veriþ merkezlerinde bir de müzik çalýyor siz þeyderken... Zamaný da unutup, yirmi yirmibeþ dakika içeride kaldýnýz mý, dýþarýdakiler de isyan edebilir... Þiir yine bir dereceye kadar, yazýlýr çizilir de roman ya da hikaye yazmaya kalktýnýz mý bir saat çýkamazsýnýz. Ufak bir tavsiye de diyelim buna, olur ki kalem var da kaðýdýnýz yok, ne yapmalý? Yan tarafta duran tuvalet kaðýtlarý ne güne duruyor. Baþlayýn döþenmeye tuvalet kaðýdýna... Tuvalet Kaðýdý da bundan gurur duyacaktýr inanýn ki... ...ýçlardan baþka bir þeye de faydamýz oldu diye...

Geçen gün aklýmýn köþesinden bir geçirdim, tuvaletlerde neler karalamýþým diye, epey var ortaya çýkan þiirlerden... Tabi düzeltmelerini sonradan dýþarýda yapýp, üç dört gün üzerinde çalýþmak da gerekiyor yazýlan dizelerin. Çýkarken de alkýþ almamak olur mu hiç? ''Þaka yapýyorsun tuvalette kim alkýþlayacak seni?'' diye hemen aklýnýza bir soru geldiðini duyar gibi oluyorum. Yok caným, yok bizim ki teþbih, teþbihte hata olmaz, sadece, sifonu çekiyoruz ya, alkýþ dediðim onlar iþte...