Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir rutine kement atan çağın yangını
Açığa çıkan çağrıda vicdanın
imtihanı…
Bir geçit ki;
Dar lahzalarda emsalsiz önem teşkil
eden bir çapa adeta.
İçin için kundaklanan yangınların da
mabedi
Her buhranda kayıtlı safsata benzeri
eylem.
Bir delikten geçen iğnenin
İpliğe olan özlemini katlayan
Sudan sebeplerle mezarını kazan
Azman bedenin de tekelinde
O rahvan ve kaygan yalan:
Zanlı ve muktedir;
Yanlı ve kadirşinas bir özlem
Deşifre edilen mabedin girizgâhında
Yandan çarklı bir sunumla
İhya edilesi benliğin çeperi
Zaman aşımına uğrayan sevda misali
Her öngörü ve yanılgı;
Her kazanım aslında kayıp
Ve ayıp bir sancı doğum addedilen
Hele ki; küllerinden doğuyorsa insan…
Zaruri bir gereksinim
Olmadık bir cümlede peyda olan
teyakkuz
Israrcı kimliği ile neşeye ayna tutan
Töhmet ve yanılgı:
Şaibeli bir şiirde ne çok tümsek
Şairden çıkıp da yola
Sırlarını seren kalemden nasiplenen
Sevdanın efkârına
Banmışken dizeleri
Nasıl da beyhude bir coşku
Gölgenin raksı
Benlikten kayıp
Aslına küsüp
Yarına erip
Erişkin bir yürekte
Kocaman bir yürek.
Çocuk kalmışlığın bahtında
Solan bir çiçekten dahi medet umup
Asılı kaldığımız tarhında şiirlerin
Kopan bir çığlık
Şairin efkârı
Bam telinde ömrün
Sükûtu içen yudum yudum
Ne olacak kaygısı sirayet etmişken
Erip ermediği zamana kalmış:
Hüzün yüklü tefekkürde
Mihrabı dizelerin
Yetim kalmış bir közde
Yanık yüreğin düşleri.
Hece hece yaşamayı inatla
savunuyorsan
Sevginin evcimenliğinde
Göz göre göre
Bir şiir olmaya meyletmişken
Bilinmezin lehçesinde
Bir azap dahi yıkamaz, yakamaz seni
Sevgide tutsak hengâmenin
Ufkunda tuzak dolu
Bir mahşeri
Ellerinle iterken geriye.