Ülkelerin yöneticileri yurttaþlarýný nitelikli, üretken çok yönlü yetiþtirmek isterler. Bunun da birincil yolu olarak yaþama gözlerini açan çocuklardan baþlayarak ölünceye kadar tüm yurttaþlarýnýn eðitim-öðretim sorunlarýna bilimsel ve akýlcý yollarla çözümler üretirler. Hiçbir ideolojinin savunucusu olmadan yýllarýný okullarda çalýþarak geçirmiþ bir öðretmen olarak ülkemizdeki eðitim-öðretim çalýþmalarýna katký sunmak adýna bazý dileklerimi seslendirmek isterim.

         Eðitim-öðretim çalýþmalarýnýn paydaþlarý öz bir tanýmla, öðrenci-veli, öðretmen ve eðitim yuvalarý olarak okullardýr. Öncelikle yurdumuzda ihtiyaçtan çok fazla öðretmen yetiþtiren fakülteler açýlmýþ durumdadýr. Her yýl binlerce öðretmen adayý mezun olup bunlarýn atamasý yapýlamamaktadýr. Kutsal bir mesleði seçip bu uðurda yýllarýný veren genç öðretmen adaylarýnýn atanamayýp iþsiz kalmalarý çok acýdýr. Ayrýca okullarýmýzda ücretli ve sözleþmeli öðretmen uygulamasý hem öðretmen hem öðrenciler adýna büyük olumsuzluklar içermektedir.

         O halde ülke ihtiyacý kadar öðretmen yetiþtirecek okullar açýlmalý bu okullar en çaðdaþ usullerle eðitim vermelidir genç öðretmen adaylarýna. Mezun olan öðretmen adaylarýnýn atamalarý eski yýllardaki gibi kýsa süre içinde yapýlmalýdýr.

         Öðretmenlik bir liderlik mesleðidir. Öðretmenler takým elbiseli, kravatlý ve her güm týraþlý olarak öðrencilerin ve toplumun karþýsýna çýkmalýdýr. Kýyafet serbestliði öðretmenler için yarardan çok olumsuzluklar içermektedir. Çocuk evde anne-babayý, okulda öðretmeni rol model alýr. Rol model alýnan kiþilerin bilgi ve becerileri kadar kýlýk-kýyafetleri de önemlidir. Liderler toplum karþýsýna örnek kýyafetleriyle çýkarlar.

         Öðrenciler baðlamýnda öz olarak yapýlasý gerekli olanlarý þöyle özetleyebilirim. Devletin yurttaþlarýnýn özde eðitim, saðlýk ve güvenlik sorunlarýný kendisinin çözmesi devlet olma gereðidir. Bu baðlamda eðitim-öðretim devlet okullarýnda yapýlmalý. Milli eðitim çalýþmalarýna ülkemizde olduðu gibi cemaat ve tarikatlar karýþtýrýlmamalý. Sýk sýk müfredat deðiþtirilmemeli. Müfredat öðrencileri sýnavlara endeksli deðil yaþamýn gerçeklerine uyumlu olarak hazýrlanmalý.

         Hükümetler bütçelerinden en büyük payý eðitim-öðretim çalýþmalarýna ayýrmalý ve eðitim-öðretim çalýþmalarýnýn kusursuz yürütüleceði özellikle okul binalarý inþa edilmeli. Okullar en yeni araç gereçlerle donatýlmalý. Sadece öðrenciler için deðil yetiþkinlerin de bilgi ve donanýmlarýný geliþtirecek ve yenileþtirici çalýþmalara olanaklar saðlanmalý. Bu dilekler ýþýðýnda öðrencilerimin altlarýnda isimleri olmadan çalýþtýðým yýllarda hakkýmda yazdýklarý benim için paha biçilmez yazýlarýndan örneklerle baþ baþa kalalým.

         “Öðretmenim, siz saygýdeðer bir insansýnýz. Dersleri bizlere kavratmak için yoruluyor ve tebeþir tozu yutuyorsunuz. Bizlere çok iyi davranýyorsunuz. Bizimle bir arkadaþ gibi konuþuyorsunuz. Öðretmenim bu 5 senede arkadaþ, kardeþ gibi bize davrandýnýz. Hakkýnýzý ömür boyu ödeyemeyiz.

         Öðretmenim, ben sizi memnun edebildim mi? Bu beþ senede açtýnýz sýcak kucaðýnýzý bizlere. Hep iyi davrandýnýz. Bu beþ seneden beri didinip, yoruldunuz bizlere bir þeyler öðretmek için. Siz elinizden geleni yapýyorsunuz.

         Sen bize hep yardým ettin, öðretmenim. Sizi sýnýfta çok seviyoruz. Bu son senemiz olduðu için çok üzülüyoruz. Sizi ben hiçbir zaman unutmayacaðým. Keþke bu sene son senemiz olmasaydý. Keþke bütün sene bizi siz okutsaydýnýz. Bilin ki, hiçbir öðretciniz sizi unutmayacaktýr.”

         “benim öðretmenim, caným öðretmenim, öðretmenim, pak giyinen her zaman kravatýný giyen bir insandýr. Öðrencilerine yani bizlere iyiyi, doðruyu, bize en güzel þekilde yakýþaný öðretir. Ben öðretmenimi her zaman bir çiçekçi dükkânýna benzetirim. Siz dükkânýn sahibi biz de çiçekleriniz. Darýlmayýn ama bizlere çok öðüt veriyorsunuz. Ben de öðüdü hiç sevmediðim için o konuda aramýz biraz açýk. Ama sizin bu öðütleriniz hep bizim gelecekteki yaþantýmýza baðlý sayýlýr. Tabi siz de bir insansýnýz. Öðretmenim benim sizinle son senem. Ama sizi hiç unutmayacaðým. Siz her zaman için bir bilgi kaynaðýsýnýz. Öbür sene gelecek birinci sýnýflarý kýskanacaðým çünkü onlarý siz okutacaksýnýz. Bize birinci sýnýfýn sonunda geldiðinizde sizinle ilgili içimde bir kuþku vardý. Çünkü bizi öbür öðretmen kadar sevip sevmeyeceðinizden kuþkuluydum. Meðer öðretmenlerin hepsi öðrencilerini bir anne, bir baba gibi severmiþ. Öðretmenim sizi çok seviyorum. Siz bizim bilgi kaynaðýmýzsýnýz ve öyle kalmaya devam ediyorsunuz.”

         “Bizim öðretmenimiz bize bir ders öðretmek için bir konuyu iki üç kere öðretir ve hakkýný ister. Türkçe ’den verdiði parçalarý 10 defa okumamýzý söyler. Küfretmeyi sevmeyen, kavga etmeyi sevmeyen olaylarý sözle çözmeyi seven bir insandýr. Bizim öðretmenimizin dýþ görünüþü böyledir.”

         “Öðretmenimiz iyi bir insandýr. Kitap okumayý sever. Öðretmenimiz, yardým etmeyi sever. Kibar, iyilik yapmayý seven, her zaman derslerimizin iyi olmasýný isteyen her zaman bizi yüksekokullarda görmek istiyor. Mesela mühendis, hakim gibi pek çok yerde görmek istiyor. Öðretmenimizi sayarsak severek bütün derslerimize iyi çalýþalým. Biz öðrenciler öðretmenlerimizi üzmemek için derslerimize çalýþýp öðretmenlerimizi üzmemeliyiz. Çünkü öðretmenimiz bize I. Sýnýftan 5’e kadar getirip okumayý yazmayý, a, b, c demeyi onlar öðretiyor onun için çok çalýþmalýyýz.”

         “Ben öðretmenimin en çok bize bir þeyler öðretmek isteyip içinde bir hýrs olduðunu sanýyorum ve buna inanýyorum. Bir þey daha var o da benim büyüyüp öðretmenim gibi büyük bir kiþi yani öðretmenim gibi hýrslý biri olmak istiyorum.

         Bu sýnýftan ayrýldýðýmda çok üzüldüm çünkü bu sýnýfa alýþmýþtým bir daha sizi ve arkadaþlarýmý göremeyeceðime korkuyordum. Ama oradaki arkadaþlarýmý da sevdim oradan Ýzmit’e gelirken ayný þey için üzüldüm ama bu yine bu sýnýfa geldiðim için mutluyum.

         Bence kötü yönünüz de vardýr ama ben bilmiyorum bir tane bildiðim var. O da biri bir vurma þikâyeti edildiðinde tamam diyorsunuz. Yalnýz bu huyunuzu ben bilmiyordum bunu bana arkadaþým söyledi söylemeseydi ben sizi kötü bir huyun olduðunu bilmiyordum.”

         “Öðretmenim sen bana hep öðütler söyledin. Ben çalýþacaðýma inanýyorum. Öðretmenim sen bize dik otur diyorsun ve ben seni dinleyerek artýk dik oturuyorum. Yeni arkadaþlarýmýz geldiði zaman onlarla arkadaþ oluyorum. Konuþuyorum. Senin dediðin her þeyi þimdi burda yapýyorum.

         Siz bizim çalýþmamýz için tebeþir tozu yutuyorsun. Öðret biz de sizin için çalýþacaðýz. Siz bir meleksiniz. Sizin sizin gibileri sayesinde bilgilerimizi geliþtirerek eðitimimizi ilerleteceðiz. Ve topluma faydalý kiþiler olmaya çalýþacaðýz. Siz olmasanýz toplum cehalet içinde kalýr. Ülkemizde geliþme ve kalkýnma olmaz. Büyük önder Atatürk, “Türk öðün, çalýþ, güven” sözünü yerine getirmek için sizlere ihtiyaçlarýmýz var öðretmenim. Atamýz gibi “kalem kýlýçtan keskindir” bu yüzden çok çalýþýp geliþen ülkeler gibi olmak için sizlere ihtiyacýmýz var öðretmenim.”

Devam edecek diðer öðrenesilerin görüþleri için.