Yasýný azat eden bir þiir kadar salkým saçak,

Ýhbar ettiðim duygularýn doðasýnda

Kesif bir yalnýzlýðýn esir düþtüðü sancak

Aklýna mukayyet olsan da ne çare?

Bata çýka yürüdüðün yoldan mý çýkacaksýn

Kendince ve sakilce ihanet ettiðin nefsine

Uzanan ellerin de bereketiyle

Elbet ihya edeceksin bilinmezin tefekküründe

Ýnfilak eden bir þiir kadar kayýtsýz kalacaðýn

Ne malum?

Ya da sancaðýný kaybetmeden hürriyetin

Sevgiyi andýðýn her fasýlada

Elbet kýracaksýn zincirlerini

Ýçine düþtüðün ne hortum ne de zalim bir terane:

Aslýna ihanet etmeden gerçeklerin

Büründüðün asalet

Ve incelikli doðasý hakkaniyetin.

Merhametin safýnda kabul görmüþlüðün de elbet

Vardýr bir hesabý:

Hele ki nazire ettiðin sadece kimliðinde

Doðan güneþin saçtýðý ýþýkla

Karanlýðý delip geçen hüviyetinle

Geçtiðin mücbir yollardan

Irak olsun diye kaza ve bela

Ettiðin dualarda andýðýn kadar

Anýldýðýn elbet yüreðin itirafý.

Bir resimde asýlý yüzün;

Yüzünde varsýn asýl kalsýn hüzün:

Nasýl ki Yaratan en çok sevdiðini anar

Yine sensen o hüzünlü kalbin sahibi:

Ne eþrafýn dayatmasý

Ne yalanlarýn inkârý alýkoyar seni yolundan.

Hele ki içinde yanan ateþin saçtýðý sýcaklýk

Deðil mi ki inancýnýn enginliði?

Aþka sadýk bir fani ve gerçeklerin de peþinde

Ar bildiðin her söze geçer elbette sözü

Ýlahi Adaletin mucizevî dokusunda

Bir ilham, bir ilhan

Aþkýn kýyamýnda hâsýl olan o nüfus:

Göðün katmanlarýnda açar yürekler

Þehla bülbüllerin nefesinde

Anarsýn gerçeði ve sevgiyi

Elbette tekelinde özün sözün kayýtlý

Her anda saklý hâsýlasý ömrün

Dünlük nizamda günlük isyanla

Ettiðin tövbedir seni kurtaracak olan.

Huda’sý evrenin ve benliðinin;

Geçtiðin yollarýnda her hutbenin

Bir de mahþeri yakýn kýlan deðil mi ki,

Rabbine özlemin?

Paye vermezsen kine, nefrete:

Asil dokunuþunda kürek kemiðinin arasýnda

Her nefes, her heves nasýl ki vuku bulacak inancýnla…

Terbiye ettiðin nefsinden alsýn hýrsýný evren

Varsýn yeknesak bilinsin varlýðýn

Hatta yok sayýldýðýn her zerrenle

Sen nasýl ki sapmadan yolundan

Kulluk vasfýn ve vazifen;

Aþký andýðýn dolu dolu her an:

Geç kalmadan bil ve tut içindeki iklimi sýký sýký

Mevsimlerden geçerken

Yeter ki geçme kendinden

Ya da varsýn geç geçebildiðin kadar

Hele ki kendinle ve evrenle uzlaþtýðýn kadarsýn.