Sessiz bir çýðlýðý bölebilirim ellerimle:

Giyindiðim apostrof es

Bir de bir de yüreðimin mavisi:

Nasýrlý sözcüklerim var benim

Elbette de ýssýzlýðým eþlik eder hecelerime:

Kanayan her þiiri

Su niyetine boca ederim içimdeki yetime

Öksüzlüðüm tartýþýlýr lakin afacan

Yetilerinde küçük hacmimin

Elem kere fiþ der içimin mabedi.

Duru su durgun ruh mu kefil tüm olanlara?

Hani, maðlup düþtüðüm pervazýnda

Çocukluðumun,

Ýklimler seðirtir bir bir,

Açan her çiçeði de sen bilirim

Issýz bahçesinde cennetin biliyorum ki

Ben de kalabalýða rastlayacaðým.

Kýrýlmadýk ceviz býrakmayan ahali;

Nakþeden doðasýnda

Elemli sözcükleri

Kerrat cetveli gibiyim son zamanlarda;

Önce artan derken yutan

Sanrýlarým kadar da duraðan olsaydým ya;

Hani mücbir sebeplerden yazýp

Baþýma koyduðum kutsal kitabý

Nasýl ki sakýnýrým gözümden…

Bazen çift olur gördüklerim

Mevzu bahis sevdiklerimse vay halime

Sonramý kurcalayan sadece Tanrý

Demenin meali elbette tevekkülüm;

Yol yakýnken ölmeli de:

Dargýným daðlara taþlara

Kime söylediysem derdimi

Duvarlar nemli yasýyla kustu da kustu

Aþký filan geçtim, bayým

Zemheride üþümüþlüðümü de.

Alâmetifarika her düþ’üm:

Düþün düþün;

Ýçinden çýkamadýðým

Öncemi de unutabilsem

Baþka yanlýþým da olmayacaðýný bir bilsem

Belki de unuttuðum;

O yanlýþa denk düþtüðüm.

Harbi delikanlýymýþ bu yürek:

Varsa yoksa açmaza düþtüðü.

Lakayt olsa da çoðunluk

Sevginin ta kendisi iþte içimdeki azýnlýk

Bir de bir de;

Azýða aldýðým kuytum:

Varla yok arasý mutluluðun unuttuðu kadar

Unutulduðum.