Bu Gece Gel
BU GECE GEL
Gel artık!
Aynı taşın üzerinde
Saatlerce oturup
Hasret kokulu şiirler yazmaktan
Vuslata
Şafak saymaktan
Yoruldum.
Bugün yine
Deniz suskun
Hava durgun
Güneş solgun
Şakacı dalgalar
Beni avutmak ister gibi
Rüzgarla kol kola girip
Ayaklarıma sırnaşıyorlar
İki damla yaş düşüyor gözlerimden
Dalgalar ıslanıyorlar.
Bu gece gel!
Söz!
Ayla güneşin arasına
Salıncak kurup
Seni gökkubbede
Küçük bir çocuk gibi uçuracağım.
Samanyolundan taç
Bulutlara taht kurup
Seni alemlere
Şah yapacağım.
Hadi!
Kır inadını
Bu gece gel!
Oturup seninle o taşın üstünde
Yıldızları sayalım birlikte
Ne zaman biterse
O zaman git
Söz!
Bir daha sana
Hiç darılmayacak
Hiç kırılmayacağım
İşte o zaman
Seni bir daha hiç aramayacak
Hiç sormayacak
Sonsuza dek unutacağım.
Sebahat Karagöz
07 Eylül 2019
(
Bu Gece Gel başlıklı yazı
S.Karagöz tarafından
7.09.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
