Nazlı Cân ellerde dost bildiklerin
Hüsranla canını yakarlarsa dön,
Maziye gömüp de o sildiklerin
Hasretle gözünden akarlarsa dön.

Hazanın gelir de dara düşersen
Umutsuz sevgiyle nâra düşersen
Hal bilmez elinde zora düşersen
O mahzun boynunu bükerlerse dön.

Anlarsın sevdiğim canın yanınca
Vefasız birine sen de kanınca
Pişmanlık duyup da beni anınca
Nefretle içine çökerlerse dön.

Talihin gülmez de, yârdan nâçarsan
Usanır özünden candan kaçarsan
Başına onulmaz dertler açarsan
O nazlı gönlünü yıkarlarsa dön.

Hasretim son bulsun gel diyarına
Doysun harap gönlüm gül nazarına
Aşkınla divane şu Mimar’ına
Harabe gözüyle bakarlarsa dön.

Açarsa ölümün karalı gülü
Ah ile inlerse matem bülbülü
Sevdanla yaşlanmış seven gönülü
Ecelin salında yıkarlarsa dön.

Menderes OYANIK
03.08.2008
( Nazlı Can Dön başlıklı yazı MİMAREFE tarafından 10.11.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu