…

Korkut gözle görülmeyen bir mikrobun yaptýklarýna bakýyor, ipe sapa gelmeyen insanlar da dâhil tüm insanlarý tedbir kapsamýnda evlerinin içine týkarken, þehirleri ve ülkeleri de birer cezaevine dönüþtürüyordu. Toplum kendi evlerinde tecrit ediliyordu.

Dün araçla yola çýktýðýnda yollar gayet sakindi. Uzun bir zaman gittiði halde, yol boyu gelen veya giden olmamýþtý. Eskiden olsa yol kenarýnda araç bekleyen birini almakta hiç tereddüt etmez, yol sadakasý ve hayýr olsun diye durup götürmeyi kendisi teklif ederdi. Yol üstünde yaþlarý otuzunda el atan iki erkeði alýp almamakta tereddüt etmiþ, güvenli kalmak niyetiyle almadan gitmeyi tercih etmiþti.

Bir ara yol kenarýnda durmuþ, madden arýnmak ve ibadet niyetiyle abdest alýp camiye girmiþti. Caminin giriþ bölümüne konan bir masa üzerine birkaç þiþe kolonya ve gül suyu, ikram niyetiyle þeker konmuþtu. Duvara yapýþtýrýlmýþ bir kâðýtta; “Hayýrseverlerimizin ikramdýr, kullanýnýz, yiyiniz” yazýyordu. Tebessüm etmiþti. Namazýný kýlmýþ, duasýný yapýp kalkmýþtý. Kolonya dökünmüþ, bir iki þeker almýþtý. Yaný baþýndaki sadaka kutusuna sadaka atarak dýþarýya çýkmýþtý. Aracýna binerek yola koyulmuþtu.

Þehrin giriþinde polisler tarafýndan gelen araçlar durduruluyor, araçtakilerin ateþleri ölçüldükten sonra þehre girmelerine izin veriliyordu.  Korkut’ta ayný süreçten geçtikten sonra þehre girmiþti. Þehrin sokaklarý da sakindi. Tek tük insan vardý. Bazý ihtiyaç malzemeleri için açýk marketlerden birine girip, gerekli malzemeleri alýp, ödemesini yaptýktan sonra yoluna devam etmiþti.

Belki çalýþan erkeklerin tecrit yoluyla zoraki evde tutulmalarý, ilk günler için eþ ve çocuklarýyla bir arada olmak adýna memnuniyet getirse de, giderlerin devam ettiði, gelirlerin kesilmesi erkekleri germeye devam ediyordu. Hatta evleri içinde eþ ve çocuklarla bile mesafeli durulmasý yönündeki telkinler sýnýrlarý zorlar duruma getiriyordu.

Ýnsanlarýn toplu olarak bir araya gelinen tüm mekânlar kapatýlmýþ, üniversiteler, okullar, sinemalar, kafe ve lokantalar, AVM kapandýðý gibi ibadete yapýlan tüm mekânlar da kapatýlmýþtý. Daha sonra kuaför ve berberler de kapanan mekânlar arasýna girmiþti.

Korkut haberlere baktý.

“Korona virüs tedbirleri sebebiyle uçak ve otobüs seferlerine ve yolculara yolculuk izne baðlanmasýyla alýnan kararlar bir ileri safhaya taþýndý. ‘Aðýr hasta olanlar, 1.derecede yakýný vefat edenler veya aðýr hastasý olanlar, geldiði yerde kalacak yeri olmayanlar’ seyahat izin kurulundan ‘seyahat izin belgesi’ alarak seyahat yapabilecekler. Diðer vatandaþlarýn seyahat etmesine izinler durduruldu. Temel insani ihtiyaçlarýn üretim ve tedarik süreçleri içerisinde yer aldýðýný meslek odalarýndan belgelendirenler, Seyahat Ýzin Kurulunun onayý ile seyahat edebilecekler. Kamu hizmeti yürütenler, görevleri çerçevesinde seyahat kýsýtlamasý bulunmamaktadýr.”

“Seyahat izin belgesi talepleri bireysel baþvurularda elden verilecek, telefon ve elektronik baþvurular ise mail, mesaj veya telefonla bildirilecek” diyerek diðer haberlere geçiyordu.

Dünyanýn gidiþatý hiç de iyi deðildi. Paniðe kapýlmadan gerçeði kabul ederek, dünya veba ve koleradan sonra en ciddi tehditle karþý karþýyaydý. Tehlikenin farkýnda olmak, umutsuzluða da kapýlmamak gerekiyordu. Neredeyse her yerde hayat durma noktasýna gelmiþti. Tüm iletiþim kanalarýndan ‘Evde kal, Hayat Eve Sýðar’ þeklinde çaðrýlar yapýlýyordu.

Bir çýlgýn virüs; hayat ve saðlýðýn kýymetini, ailenin, dostluðun ve toplumsal aidiyetin deðerini yeniden fark etmeyi hatýrlatýyordu. Temizliðin saðlýk kadar, toplumsal dayanýþmanýn, iþbirliðinin ve iman etmenin de gerektiðinin de altýný çiziyordu.

Panik, korku, endiþe ve umutsuzluk dörtlüsü, en az korona virüs kadar son günlerin tehditleri olup çýkmýþtý. Sosyal medyadaki asýlsýz ve mesnetsiz kirli bilgiler de virüs kadar bulaþýcý olabiliyordu. Ýnsan saðlýðýný korumanýn, tedaviden de, para ve diðer her þeyden daha önce geldiðini tekrar hatýrlatýyordu.

…

Ant. 290320

...

Devamý var

...