Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir derviş
unutmamı söyledi
Ebem kuşağı
gözlerini hiç kapatmadan…
Oysa daha
mevsimlerden umuttu Nisan
Taze baharlara
Gonca çiçeklere
Isınan yeryüzüne…
Gözlerime düşen
cemreler
Yüreğimde yağmur
oldu
Dudaklarımda
sus
Ruhum baksana
gecelerde mahpus
Şimdi
Sokağa çıkma
yasaklarında
Her köşe
başında Azrail
Covit on dokuz
adında…
Bekleme mevsimlerinde
Devşirme sözcükler
ısmarladım
Yana yakıla
şiirlere
Bir küçük
hu payı düştü nasibime
Nasip diye
düştüğüm yollarda
Aç kalmışlığıma
bile aldırmadım…
Ezeli ve
ebedi bir düştür
Sükutumun adresi
Aşkın derinlerinde
pembe hayaller
Amaçsızca ölen
kuşlara mezar
Saldım denizimin
dalgalarını
Gözkapaklarımdan
Sadece kirpiklerim
ıslandı
Sadece karım
var zararımdan…
Bir derviş
unutmamı söyledi
Ebem kuşağı
gözlerini hiç kapatmadan…
Söylesene hapsetsem
duyularımı her söylenene
Öyleyse kimim
ben!
Şimdi katmerli
sevinçler muştuluyorum yarınlara
Bizi evlere
hapseden coronaya meydan okuyarak
Az daha
sabır
Az kaldı bahara
Bahara az kaldı
…
Adem Efiloğlu