saat 3.00 Sait Faik'in yazmasam delirecektim dediði noktadayým.Bir acý var ciðerlerimde.Sanki içime oksijen yerine alev parçalarý çekiyorum.Ýnan bu duyguyu yaþamak istemezsin.Bitmiyor da...Milyon ihtimalin içindeki tek olumlu olan var ya iþte o unutturmuyor seni.Fakat unutmak istiyorum.Gerçekten artýk dayanamýyorum.Bu çok tarifsiz bir þey.Sana ilk aþýk olduðum zamanlar dualarýmda hep biz vardýk.Hep hayýrlýsýný vermesi için dua ettim tanrýya.Masum bir içtenlikle dua ettiðime yemin edebilirim.Bu hayýrlýsý ise kim bilir daha ne katar kötü ihtimaller vardý.Sevginin nefrete dönüþmek üzere olduðu noktadayým galiba.Çünkü içimdeki acý o kadar aðýrlaþýyor ki "sen" diye haykýran tüm hücrelerimi öldürmek istiyorum.Gerçekten bu kadar kötü bir insan mýydým ben ? Bunlarý hak edecek kadar.Gözümün içine baka baka , yalan olduðunu anlayacaðýmý bile bile bana bunlarý yapacak kadar nefret mi ettin ? Olmuyor iþte,yapamýyorum.Her ne kadar istesem de senden nefret edemiyorum.Bunu kontrol edemiyorum ve bu beni öldürecek.Daha ne kadar acý çekmeme müsade edeceksin ? Neyin intikamý bu ? Amaç ne ? Bu kadar kötü birisi olamazsýn,deðilsindir.Ya da sen ruh hastasýsýn ve beni de saðlýklý býrakmak istemiyorsun.Ýnan baþka açýklama bulamýyorum.O kadar çok istiyorum ki mantýklý bir açýklama bulmayý,kendimi kandýrmayý fakat hep daha önce de ayný þeyi yaþadýðým aklýma geliyor.Tayyip bile bu kadar kandýrýlmadý.Ben vazgeçiyorum.Senden deðil seninle düþlediðim hayattan vazgeçiyorum galiba.Bazý þeylerin farkýna varmamý saðladýðýn için teþekkür ederim.Hakkýmý helal etmek isterdim fakat bunlarý bilerek yaptýðýný düþünüyorum.Hayatta küs olarak kaldýðým tek insan olmayý baþarabildiðin için ayrýca kutlarým.Hayatýnda baþarýlar dilemek isterim ki zaten buna ihtiyacýn yok galiba.Süveyda'yý sana emanet etmemem gerekirdi.Onu öldürdün ! Hayatým boyunca unutamayacaðým bir ders verdin bana.Hoþça kalýrsýn