Okurken kaderimdeki yazıyı,
Ruhumu geçmişe götürdüm emmi.
Ömür dediğin koskoca maziyi,
Gözümün önüne getirdim emmi.
Geç anladım hayatın güçlüğünü,
Kırık bastona sattım dinçliğimi,
O eski şevk, heyecan, gençliğimi,
Biten takvimlerde yitirdim emmi.
Ey gönül! geçmez mi sandın bu fasıl,
Şimdi çekil de bir köşeye kısıl,
Gün güne bükülüyorum velhasıl,
Bir omuzu yana yatırdım emmi.
Bu devran sürecek sandık ne bilek,
Zamanı döndürürdüm tutsa dilek,
Restime rest çekti şu zalım felek,
Ömür sermayemi batırdım emmi.
Hayat bu işte, gödüğün üzere,
Bitti ömrüm, kavuşmadan huzura,
Yolun sonu dayandı bir mezara,
Garip ömrü burda bitirdim emmi.
Fatih Coşgun
