Sevmek neydi?

Gözlerini gökyüzüne dikmiþken, 

ayrýlmýþ bulutlarýn hüznünde boðulmak mý?

Öyle ya ne idi sevmek?

Kýrýlmýþ bir aðacýn dalýndaki solan yapraklarla, ayrýlýðýn acýsýna katlanmak mý?

Yoksa

Rüzgarlarýn getirdiði kara bulutlar gibi saðanak saðanak yükünü boþaltmak mý?

Belki de yaðmurdan oyunu bölünen çocuklar gibi kaçýþmak...

Sevmek iþte sevmek! Ne olsa ki sevmek?

Dosttan  ayrý düþenin gönlünde hasrete ram olmak mý sevmek?

Sevmek neydi?

Gönülden gönüle uzanan o köprüde vuslatý bulmak mý sevmek?

Kim bilir susmak belki de…

Usul usul kýyýya çarpan dalgalar arasýnda , 

batan güneþle birlikte kaybolmak mý sevmek?

Veya;

Haykýrmak olsa gerek sevmek?

Gök gürültüleri týrmalarken kulaklarýný, 

þimþek gibi korkuturcasýna tüm cihana gücünü sunmak mý?

Sevmek bazen de en aþikar olaný dahi gizli tutmak gibi mi?

Yaz yaðmuru sonrasý çýkan gök kuþaðý gibi bütün duygularýný sere serpe açýp, 

arasýnda eriyip kaybolmak ya da umut ekmek mi Sevmek?

Kör karanlýk kuyularda iken; 

tahtlarda, saraylarda oturmanýn düþünü görmek mi?

Bir zaaf mý, yada içindeki cevher mi sevmek?

Sevgilinin tek çaðrýsý ile yurdundan geçip, 

sahralara düþmenin adý mý ?

Sahi ya ne kavi þey sevmek?

Hastane köþelerinde kaybedilenin ardýndan

Dökülen gözyaþýnýn sebebi de sevmek.

Yine ayný yerde, yüzüne tebessümünü,

minicik elleriyle getiren için, 

akan tek damlanýn sebebi de o…

Ne garip þey,

Ne garip þey sevmek!

Gülmek mi, aðlamak mý, donmak mý, yanmak mý ?

Beklemek mi yahut gitmek mi sevmek?

Anlatmak öyle zor ki sevmek seni,

Anlatmak istesem , bütün kelimeleri sarf etsem eksik gelir.

Seni çýkarsam da konuþsam, tek bir kelam dahi yersiz gelir.