. 
İki gölgem vardır; biri dostane.
Gönlümü hoş eden, işte o biri.
Diğeri kuyumu kazar hasmane.
Kalbimi taş eden, işte o biri.
 
Mutluluktan pır pır ederken bazı,
Çocuksu ruhumla yaşarken hazzı,
Kıskanıp üstüme atlar bir tazı.
Gözümü yaş eden, işte o biri.
 
Ola ki yârenim zilimi çalar;
Muhabbetten içim huzurla dolar;
Birden fitnebazım kapıdan dalar.
Hanemi loş eden, işte o biri.
 
Gece sakladığım, gün ayan olur.
Düşümdeki sırlar hep ziyan olur.
Umarsız yaramı bir duyan olur.
Sırrımı faş eden, işte o biri.
 
Bir yanda umutlar, hüsran bir yanda.
Sabrımın ibresi titrer isyanda.
Canımı verdiğim, gör ki nisyanda!
Sırtımı tuş eden, işte o biri.
 
Heybemdeki varım yamalı mintan.
Zannı delil sunup etmekte bühtan.
Dişime değense, doymuştan artan.
Ağulu aş eden, işte o biri.
 
Dünya pazarında sermayesizim.
Ok gibidir sözüm; kinayesizim.
Riyakâr rütbeli; ben payesizim.
Bir kuru baş eden, işte o biri.
 
Kırık kanatlarla uçmaktan bıktım,
Sevda tepesinden mazime baktım,
Vefasız yârime çığlık bıraktım.
Yaralı kuş eden, işte o biri.
 
İstemem hasmımı; uzakta dursun.
Böylesi hayırsız gölgem kurusun.
Dilerim bu şiir hakkımı sorsun.
Dolumu boş eden, işte o biri.
 
Mücella Pakdemir              
 
 

( İşte O Biri başlıklı yazı M.Pakdemir tarafından 5.02.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.